روایت الأرواح جنود مجنده
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: جنود،
روح،
عالم ذر، مجنده، الأرواح، جـنـود مجـنـدة، ائـتلـف و مـا تـنـافـر.
پرسش: «الارواح جـنـود مجـنـدة ما تـعـارف منهـا ائـتلـف و مـا تـنـافـر منهـا اخـتـلـف...». تفسیر این روایت چیست؟
پاسخ: روایات متعددی دلالت بر آن دارد که برخی از انسان‌ها که ارواح آنان در «عالم ذر» با یکدیگر مأنوس بود، در
دنیا نیز با یکدیگر انس و الفت دارند؛ اما برخی دیگر که در «عالم ذر» با یکدیگر اختلاف داشتند، در دنیا نیز با یکدیگر اختلاف دارند.
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمودند:
«ارواح به گروه‌های مختلف صف‌آرایی شدند، و از همان آغاز خلقت بر‌اساس ائتلاف و اختلاف آفریده شده‌اند، و مانند دو سپاه متخاصم در برابر هم قرار گرفته‌اند. آن کسانی که در عالم مجرّدات آشنایی داشته‌اند، پس از تعلّق به ابدان در دنیا با یکدیگر انس دارند و آن کسانی که با هم ناآشنا بودند، در دنیا هم با یکدیگر نامانوس هستند».
امام باقر (علیه‌السّلام) فرمودند:
«هنگامی که انسان‌ها می‌خوابند، اگر روحشان به آسمان برود، هر چیزی که روح وی در آسمان ببیند، حقیقت دارد؛ اما آنچه را در هوا ببیند، بیهوده است. ارواح آن کسانی که با هم الفت دارند، با هم آشنا می‌گردند و آن کسانی که با هم ناشناس باشند، مخالفت می‌ورزند. اگر در آسمان با هم آشنا شدند، در زمین هم آشنا هستند و اگر در آسمان با هم بدبین شدند، در زمین هم بدبین گردند».
امام صادق (علیه‌السّلام) فرمودند:
«ارواح، لشکرهایی آراسته و منظّم در صفوف متعددی هستند. آن ارواحی که در عالم میثاق (ذر) با هم آشنا بودند، در عالم دنیا نیز با یک دیگر الفت و انس دارند و اگر در عالم میثاق بینشان تفرقه بود و یکدیگر را نمی‌شناختند، در این عالم نیز بینشان اختلاف و مخاصمه می‌باشد».
امام صادق (علیه‌السّلام) به نقل از
امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام) می‌فرمایند:
«انسان‌ها در عالم ذر، لشکری بودند که در الفت و مهربانی یک دست نبوده و به صورت‌های گوناگون بودند. برخی با هم مأنوس بوده و برخی چنین نبودند. آن کسانی که در عالم ذر با هم الفت و انس داشتند، در دنیا نیز همین الفت و انس بینشان برقرار است و آن کسانی که در آن‌جا انسی نداشتند، در دنیا نیز از هم جدا هستند و انیس هم نیستند».
در مورد سند این دسته از روایات باید گفت؛ علاوه بر کثرت روایی، در کتاب‌های حدیثی به
موثق و مورد اعتماد بودن آنها، اشاره شده است.
در مورد دلالت آن باید گفت، اقتداء و پیروی کردن از دیگری و وابسته بودن به یک شخص یا عقیده، می‌تواند ارتباط با حالت سابقه روحی داشته باشد، و به هر طوری که روح انسان اقتضاء داشته و مناسب و ملایم باشد؛ وابستگی و اقتداء محقق می‌شود، و اقتداء حقیقی در صورتی محقق می‌شود که روح و قلب انسان مطابق صفات و حالات دیگری که متبوع است باشد، و حقیقتاً به رنگ او دگرگون گردد.
در نگاه دیگر می‌توان گفت؛ در عالم ذر هم نوعی اختیار وجود داشت. به عنوان نمونه، هر کس در آن‌جا با اختیار خود با آنانی انس گرفته بود که خدایی‌تر بودند، در این دنیا نیز با آنان انس خواهند گرفت.
پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «روایت الأرواح جنود مجنده»، تاریخ بازیابی۱۴۰۱/۷/۱۸.
