رابطه طلب وسعت منزل و تجمل گرایی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: وسعت منزل، تجمل‌گرایی، آسایش دنیا.
پرسش: این‌که در روایات آمده از خدا درخواست منزل وسیع کنید آیا این نوعی
تجمل‌گرایی نیست؟ (نظر شما در باره این
احادیث چیست؟ از
امام رضا (علیه‌السلام) درباره خوشی دنیا سؤال شد، فرمود: وسعت منزل و زیادی دوستان. یا
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در یکی از دعاهای خویش، از خداوند متعال، خانه وسیع طلب می‌کند: «اللَّهُمَّ اغْفِرْ لِی ذَنْبِی وَوَسِّعْ لِی فِی دَارِی وَبَارِکْ لِی فِی رِزْقِی»؛ خدایا
گناه مرا ببخش و خانه مرا وسعت بخش و روزی مرا مبارک گردان. همچنین از
امام کاظم (علیه‌السلام) درباره یکی از خوشی‌ها در دنیا سؤال شد، فرمود: «سَعَةٌ فِی الْمَنْزِلِ وَفَضْلٌ فِی الْخَادِمِ؛ در وسعت منزل است و خوبی خدمت‌کار». درحالی‌که یکی از بزرگان دین سفارش می‌کردند که این‌قدر از تجمل در زندگی مثل این خانه‌های به این بزرگی دوری کنیم).
پاسخ: آنچه در
روایات در مورد وسعت منزل و درخواست منزل وسیع از خداوند مطرح شده است، به معنای داشتن خانه‌های تجملی نیست؛ بلکه به معنای درخواست منزل شخصی و در حد نیاز است.
آنچه در
روایات در مورد وسعت منزل و درخواست منزل وسیع از خداوند مطرح شده است، به معنای داشتن خانه‌های تجملی نیست؛ بلکه به معنای درخواست منزل شخصی و در حد نیاز است.
به عنوان نمونه امروزه زندگی در آپارتمان کوچک ۵۰ متری برای خانواده‌ای ۵ یا ۶ نفره دشوار است و اگر کسی از خداوند طلب منزل ویلایی ۱۲۰ یا ۲۰۰ متری کند، این معنایش تمایل به
تجمل‌گرایی نیست.
روایاتی که در پرسش مطرح شد، همچنین روایات مشابه، دقیقاً بیانگر درخواست مقدار عرفی مورد نیاز از پروردگار است، نه خانه‌ای بیش از حد نیاز؛ چراکه تعالیم دینی به شدت با تجمل و تجمل‌گرایی مخالف است و این به وضوح در روایات و
سیره معصومان (علیهم‌السلام) قابل مشاهده است.
رسول گرامی اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) در این باره می‌فرماید:
«
وَ مَنْ بَنَى بَیْتاً رِیَاءً وَ سُمْعَةً حُمِّلَهُ یَوْمَ الْقِیَامَةِ إِلَى سَبْعِ أَرَضِینَ ثُمَّ یُطَوَّقُهُ نَاراً یوقد -تُوقَدُ- فِی عُنُقِهِ ثُمَّ یُرْمَى بِهِ فِی النَّارِ فَقُلْنَا یَا رَسُولَ اللَّهِ کَیْفَ یَبْنِی رِیَاءً وَ سُمْعَةً قَالَ یَبْنِی فَضْلًا عَلَى مَا یَکْفِیهِ أَوْ یَبْنِی مُبَاهَاة»؛
هر کس براى
خودنمایی یا
شهرت‌طلبی خانه‌اى براى خود بسازد،
روز قیامت آن خانه را تا هفتمین طبقه
زمین به دوش مى‌کشد، سپس به صورت حلقه‌اى آتشین طوق گردنش مى‌شود، آن‌گاه او را با آن حال به
آتش دوزخ مى‌افکنند. راوى گفت: پرسیدیم: اى پیامبر خدا! چگونه براى
خودنمایی یا
شهرت‌طلبی خانه مى‌سازد؟ فرمود: خانه‌اى بسازد که بیش از اندازه حاجتش باشد، یا آن را براى
فخرفروشی بنا کند.
آنچه در این مسئله قابل توجه است، این است که تعالیم
دین اسلام را نباید تنها از یک زاویه و با یک
آیه و
روایت به
قضاوت نشست؛ بلکه باید با توجه به
آیات و روایات دیگر و بررسی مسائل پیرامونی به قضاوت پرداخت.
اگر آموزه‌های دینی می‌گوید
زندگی دنیا تنها
بازی و سرگرمى و
تجمل‌پرستی و
فخرفروشی در میان شما و افزون‌طلبى در
اموال و فرزندان است،
همین تعالیم می‌گوید
نعمت‌های دنیا برای
مؤمنان آفریده شده است: «
قُلْ مَنْ حَرَّمَ زینَةَ اللَّهِ الَّتی أَخْرَجَ لِعِبادِهِ وَ الطَّیِّباتِ مِنَ الرِّزْقِ قُلْ هِیَ لِلَّذینَ آمَنُوا فِی الْحَیاةِ الدُّنْیا خالِصَةً یَوْمَ الْقِیامَةِ کَذلِکَ نُفَصِّلُ الْآیاتِ لِقَوْمٍ یَعْلَمُون».
پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «رابطه طلب وسعت منزل و تجمل‌گرایی»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۰۶/۲۳.
