دعا کردن در حق میزبان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: دعا، میهمان، دعوت، میزبان،
اسلام.
پرسش: آیا در آموزه‌های دینی برای جبران زحمت میزبان، دعایی وارد شده است؟
پاسخ: در اسلام نسبت به مردم دعا در برابر
اطعام،
احسان و نیکی دیگران سفارش شده است و روایت خاصی از برخی
ائمه (علیهم‌السّلام) در این خصوص وارد شده است.
نظر اسلام در مسئله دعاکردن نسبت مردم در برابر اطعام، احسان و نیکی آنان روشن‌تر از آن است که به نیاز دلیل و برهان و روایت مستقلی داشته باشد. با مراجعه به منابع دینی مشاهده می‌شود که در آیات
قرآن و
روایات وارده از سوی پیشوایان دین، فراوان به این موضوع سفارش شده است که در برابر هر نوع زحمت و لطف دیگران دعا کنید. با این وجود روایاتی در خصوص دعا برای میزبان نیز وجود دارد
روایتی که از
عبدالله بن بسر نقل شده است که روزی
رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در منزل پدرم وارد شد و غذایی میل نمود. زمان بازگشت، پدرم از آن‌حضرت (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) خواست تا دعا کند. حضرت‌شان (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) چنین دعا کرد:
«اللَّهُمَّ بَارِک لَهُمْ وَ ارْزُقْهُمْ وَ اغْفِرْ لَهُمْ وَ ارْحَمْهُمْ».
این دعا در گزارش‌های دیگر از عبدالله بن بسر، با اندکی تغییر بیان شده است:
«اللَّهُمَّ ارْحَمْهُمْ وَ اغْفِرْ لَهُمْ وَبَارِک لَهُمْ فِیمَا رَزَقْتَهُمْ».
و «اللَّهُمَّ بَارِک لَهُمْ فِیمَا رَزَقْتَهُمْ، وَ اغْفِرْ لَهُمْ وَ ارْحَمْهُمْ».
برخی دعاهای بعد از غذا که به صورت عام وارد شده است می‌تواند شامل دعا در حق دیگران و از جمله میزبان نیز شود:
امام باقر (علیه‌السّلام) فرمود: وقتی غذایی نزد رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌آوردند، می‌فرمود:
«اللَّهُمَّ اَکثَرْتَ وَ اَطَبْتَ وَ بَارَکتَ فَاَشْبَعْتَ وَ اَرْوَیتَ الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی یطْعِمُ وَ لا یطْعَمُ».
احمد بن حسن میثمی گفت: وقتی غذایی برای رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌آوردند می‌فرمود:
«سُبْحَانَک اللَّهُمَّ مَا اَحْسَنَ مَا تَبْتَلِینَا سُبْحَانَک مَا اَکثَرَ مَا تُعْطِینَا سُبْحَانَک مَا اَکثَرَ مَا تُعَافِینَا اللَّهُمَّ اَوْسِعْ عَلَینَا وَ عَلَی فُقَرَاءِ الْمُؤْمِنِینَ وَ الْمُؤْمِنَاتِ وَ الْمُسْلِمِینَ وَ الْمُسْلِمَاتِ».
امام صادق (علیه‌السّلام) فرمود: وقتی غذایی برای
امام سجاد (علیه‌السّلام) می‌آوردند می‌فرمود:
«اللَّهُمَّ هَذَا مِنْ مَنِّک وَ فَضْلِک وَ عَطَائِک فَبَارِک لَنَا فِیهِ وَ سَوِّغْنَاهُ وَ ارْزُقْنَا خَلَفاً اِذَا اَکلْنَاهُ وَ رُبَّ مُحْتَاجٍ اِلَیهِ رَزَقْتَ فَاَحْسَنْتَ اللَّهُمَّ وَ اجْعَلْنَا مِنَ الشَّاکرِینَ». و زمانی که سفره جمع می‌شد، امام (علیه‌السّلام) این‌گونه می‌فرمود: «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی حَمَلَنَا فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ وَ رَزَقَنَا مِنَ الطَّیبَاتِ وَ فَضَّلَنَا عَلَی کثِیرٍ مِنْ خَلْقِهِ تَفْضِیلًا».
پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «دعا کردن در حق میزبان»، تاریخ بازیابی۱۴۰۱/۴/۹.
