تفاوت نفرین نوح با نفرین یونس
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: مجازات،
عذاب الهی،
حضرت نوح (علیه‌السّلام)،
نفرین،
حضرت یونس (علیه‌السّلام)، توبیخ.
پرسش: خداوند، حضرت یونس (علیه‌السّلام) را مورد توبیخ و نوعی مجازات قرار داد؛ چون او برای قومش درخواست عذاب کرده بود؛ اما حضرت نوح (علیه‌السّلام) نیز مشابه همین درخواست را از خدا کرد، ولی مورد توبیخ قرار نگرفت. دلیل این دو رفتار متفاوت پروردگار چیست؟!
پاسخ اجمالی: حضرت نوح (علیه‌السّلام) از طریق
وحی اطلاع داشت که قومش دیگر هدایت‌پذیر نخواهند بود و بعد از این علم بود که نوح (علیه‌السّلام) به نفرین قومش پرداخت؛ اما حضرت یونس (علیه‌السّلام) در نفرین قوع خود تعجیل نمود و مورد توبیخ پروردگار قرار گرفت.
تفاوت
دعا و نفرین حضرت یونس (علیه‌السّلام) با حضرت نوح (علیه‌السّلام) از این جهت بود که نوح (علیه‌السّلام) بعد از آن‌که مدتی بسیار طولانی و نزدیک هزار سال به دعوت قومش به‌سوی پروردگار پرداخت، خداوند از طریق
وحی به او اعلام فرمود که قومش دیگر هدایت‌پذیر نخواهند بود: «وَاُوحِیَ اِلَی نُوحٍ اَنَّهُ لَنْ یُؤْمِنَ مِنْ قَوْمِکَ اِلَّا مَنْ قَدْ آمَنَ.»
و تنها بعد از این یقین بود که نوح (علیه‌السّلام) به نفرین قومش پرداخت؛ اما توبیخ یونس (علیه‌السّلام) تنها برای نفرین او نبود، بلکه عجله او در نفرین‌نمودن (با آن‌که یقین به هدایت‌ناپذیر بودن آنان نداشت) بدان انجامید که مورد توبیخ پروردگار قرار گیرد؛ زیرا در صورتی که او شکیبایی بیشتری می‌ورزید، ممکن بود قوم او هدایت شوند. مؤید این مطلب آن است که آنان بعد از رفتن حضرت یونس (علیه‌السّلام) از کردار خود پشیمان شده و با خیرخواهی و عاقبت‌نگری برخی از همان قوم، همگی به سوی خدا بازگشته و
توبه نمودند و خداوند نیز آنان را مجازات نکرد.
در همین راستا،
ابوبصیر از
امام صادق (علیه‌السّلام) پرسید: چرا خداوند بر خلاف مجازات دیگر کافران، عذابی را که تا بالای سر قوم یونس (علیه‌السّلام) آمده بود از آنان دور ساخت؟! امام (علیه‌السّلام) فرمود: چون خداوند می‌دانست که آنان توبه می‌کنند و به همین دلیل نباید عذاب شوند. اما خدا این خبر را به یونس (علیه‌السّلام) نداد تا وی در این مدت در شکم ماهی با فراغت بال، به عبادت خدا پرداخته و بدین‌ترتیب ثواب و کرامت این عبادت نصیبش گردد.
در روایتی دیگر
سدیر می‌گوید: از
امام باقر (علیه‌السّلام) پرسیدم؛ چرا نوح (علیه‌السّلام) همه کافران را نفرین کرد و فرمود:
«پروردگارا! از کافران هیچ‌کس را روی زمین برجای مگذار که اگر آنان را به حال خود واگذاری، بندگانت را گمراه می‌کنند و جز گنه‌کار بسیار ناسپاس پدید نمی‌آورند.»
امام (علیه‌السّلام) در پاسخ فرمود: زیرا نوح (علیه‌السّلام) از این مسئله آگاه بود که کسی از قوم او نجابت به خرج نمی‌دهد (
ایمان نمی‌آورد). سدیر پرسید: نوح (علیه‌السّلام) از کجا می‌دانست که آنان ایمان نمی‌آورند؟ حضرت فرمود: خداوند به او چنین وحی فرمود که غیر از کسانی که قبلا ایمان آوردند، کس دیگری ایمان نخواهد آورد. تنها در این هنگام بود که حضرت نوح (علیه‌السّلام) دست به نفرین برداشت.
پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «تفاوت نفرین نوح با نفرین یونس»، تاریخ بازیابی۱۴۰۰/۱۰/۱۲.
