• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

بشارت‌

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: بشارت، قرآن، شادی‌بخش، مژده، اندوه‌بخش.

پرسش: چرا در قرآن عبارت «فبشّرهم بعذاب الیم» آمده؛ در‌حالی‌که بشارت معنای مثبت دارد؟



در قرآن و لغت، واژه «بشارت» در خبر مسرت‌بخش (مژده) و اندوه‌بخش هر دو به‌کار می‌رود؛
اما طبق قراین یکی از این دو معنا مشخص می‌شود. ‌


واژه «بشارت» (بشارة) در قرآن نیامده؛ اما مشتقات آن ذکر شده است؛ مانند «بشری»:«وَ ما جَعَلَهُ اللَّهُ إِلاَّ بُشْری‌ لَکُمْ ؛ خدا آن را (یاری فرشتگان) برای شما بشارت و خبر شادی‌بخش قرار داد.»


کلمه‌ «بُشری» در این آیات و مانند آن به معنای خبر مسرت‌بخش و مژده به‌کار رفته است.


اما واژه «بشِّر» در قرآن کریم، به هر دو معنای بشارت آمده است؛ مانند:

۴.۱ - ۱. معنای اول

«بَشِّرِ الَّذِینَ آمَنُوا وَ عَمِلُوا الصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ جَنَّاتٍ تَجْری مِنْ تَحْتِهَا الْأَنْهار؛ به کسانی که ایمان آورده و کارهای شایسته انجام داده‌اند، بشارت ده که باغ‌هایی از بهشت برای آنهاست که نهرها از زیر درختانش جاریست.» کلمه «بشّر» در این آیه، به معنای مژده و خبر شادمانی آمده است.

۴.۲ - ۲. معنای دوم

«بَشِّرِ الْمُنافِقِینَ بِأَنَّ لَهُمْ عَذاباً أَلِیماً؛ به منافقان بشارت ده که مجازات دردناکی در انتظار آنها است.» و «فَبَشِّرْهُمْ بِعَذابٍ أَلِیم‌.» در این آیات، کلمه «بشّر» به معنای خبر اندوه‌بخش بوده که استعمال این کلمه، یک نوع استعاره و یا تحکم است؛ یعنی غیر از عذاب هیچ چیز دیگری برای آنان نیست؛ زیرا چون موعظه و پند و نصیحت در دل‌های کفار و بت‌پرستان هیچ‌گونه اثری نمی‌گذارد، خداوند خطاب به پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرموده که به آنان عذاب دردناک و عقوبت را اعلام نماید و نوعی طعن و سرزنش است.
[۹] حسینی همدانی، سید محمد حسین، ‌انوار درخشان، تحقیق: بهبودی، محمدباقر، ج۱۸، ص۶۲ - ۶۳، کتابفروشی لطفی‌، تهران، چاپ اول، ۱۴۰۴ق.



۱. قرشی، سید‌علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۹۴، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ ششم، ۱۳۷۱ ش.    
۲. طریحی، فخرالدین،‌ مجمع البحرین، تحقیق:حسینی‌، سیداحمد، ج۳، ص۲۲۱، کتاب‌فروشی مرتضوی‌، تهران، چاپ سوم، ۱۳۷۵ ش.    
۳. نساء (۴)، آیه ۱۲۶.    
۴. بقره (۲)، آیه ۲۵.    
۵. نساء (۴)، آیه ۱۳۸.    
۶. انشقاق (۸۴)، آیه ۲۴.    
۷. قرشی، سید‌علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج۱، ص۱۹۴، دار الکتب الإسلامیة، تهران، چاپ ششم، ۱۳۷۱ ش.    
۸. طریحی، فخرالدین،‌ مجمع البحرین، تحقیق:حسینی‌، سیداحمد، ج۳، ص۲۲۱، کتاب‌فروشی مرتضوی‌، تهران، چاپ سوم، ۱۳۷۵ ش.    
۹. حسینی همدانی، سید محمد حسین، ‌انوار درخشان، تحقیق: بهبودی، محمدباقر، ج۱۸، ص۶۲ - ۶۳، کتابفروشی لطفی‌، تهران، چاپ اول، ۱۴۰۴ق.
۱۰. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۶، ص۳۱۹، دارالکتب الاسلامیة، تهران، چاپ اول، ۱۳۷۴ ش.    



پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «بشارت» تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۵/۱.    


رده‌های این صفحه : تفسیر | قرآن شناسی | واژگان قرآنی




جعبه ابزار