• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

امکان دست‌یابی غیر معصوم به اسم اعظم

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: اسم اعظم، سلمان فارسی، علم، بلعم باعورا.

پرسش: چه کسانی از یاران ائمه (علیه‌السّلام) از نظر معنوی به مقامی رسیدند که می‌توانستند از اسم اعظم بهره گیرند؟

پاسخ: اسم اعظم تنها دانستن و گفتن یک لفظ نیست؛ بلکه فراتر از لفظ دارای حقیقتی است که در اثر خودسازی، تهذیب نفس، عبادت و توفیقات الهی در وجود افراد پیدا می‌شود و در پرتو این حالت، خداوند قدرت و مقام والایی به آنها خواهد داد.
در روایات به نام برخی از پیامبران، رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و ائمه (علیه‌السّلام)، آصف بن برخیا، بلعم باعوراو سلمان فارسی اشاره شده است که دارای اسم اعظم بودند.



آیا امکان دارد که غیر از معصوم (علیه‌السّلام) کسانی به این علم دست پیدا کنند؟
در پاسخ باید گفت؛ بر اساس آیات قرآن، خداوند بعضی از افراد عادی را به پاره‌ای از این اسرار آگاه می‌کند؛ مانند بلعم باعورا که آیات الهی را داشت؛ اما وقتی خواست حضرت موسی (علیه‌السّلام) را نفرین کند، خداوند او را از این اسرار بی‌بهره ساخت: «وَ اتْلُ عَلَیهِمْ نَبَاَ الَّذِی آتَیناهُ آیاتِنا فَانْسَلَخَ مِنْها فَاَتْبَعَهُ الشَّیطانُ فَکانَ مِنَ الْغاوِینَ».
لذا هرگاه انسان از حدود الهی عبور کند، خدا آن اسرار را از او خواهد گرفت. حکمت این امر آن است که انسان‌ها بدانند خدا فضیلت را به اهلش از‌آن‌رو که آنها را لایق و مستحق آن می‌داند اختصاص می‌دهد و اگر آن‌را به دیگران می‌آموخت همان خطای بلعم از آنها سر می‌زد.
در این راستا عمر بن حنظله از امام باقر (علیه‌السّلام) تقاضا کرد با توجه به مقام و منزلتی که نزد حضرت‌شان (علیه‌السّلام) دارد، اسم اعظم را به وی بیاموزد. امام (علیه‌السّلام) به او فرمود: آیا طاقتش را داری؟! عمر گفت: بله. امام (علیه‌السّلام) وی را به داخل خانه برد و سپس دست خود را بر روی زمین گذاشت و فضا چنان تاریک شد که لرزه بر‌ اندام عمر بن حنظله افتاد. امام (علیه‌السّلام) پرسید: آیا هنوز تقاضای دریافت اسم اعظم را داری؟ وی گفت: نه! امام (علیه‌السّلام) دست خود را از زمین برداشت و خانه به حال اولش برگشت.
از این روایت شاید بتوان برداشت کرد که ممکن است افرادی عادی (البته اگر توان آن‌را داشته باشند) به این مقام برسند.


آیا افرادی به این مقام رسیدند که به اسم اعظم دست یابند؟
در پاسخ به این سؤال باید گفت؛ در روایات تنها به نام برخی از پیامبران، رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و ائمه (علیه‌السّلام)، آصف بن برخیا، بلعم باعورا و سلمان فارسی اشاره شده است که دارای اسم اعظم بودند؛ اما ممکن است افرادی به این مقام دست یافته باشند؛ با این وجود نام آنان در روایتی نیامده باشد.


۱. اعراف/سوره۷، آیه۱۷۵.    
۲. شیخ صدوق، کمال الدین و تمام النعمة، ج‌۲، ص۶۴۰-۶۴۱، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۹۵ق.    
۳. صفار، محمد بن حسن، بصائر الدرجات فی فضائل آل محمّد، ‌ ج۱، ص۲۱۰، محقق، مصحح، کوچه باغی، محسن بن عباسعلی، قم، مکتبة آیة الله المرعشی النجفی، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق.    
۴. ر.ک:سایت ویکی پرسش، مقاله «آگاهان به اسم اعظم».    
۵. مسعودی، علی بن حسین، اثبات الوصیة للامام علی بن ابی طالب، ص۶۵، قم، انصاریان، چاپ سوم، ۱۳۸۴ش.    
۶. ر.ک:سایت اسلام کوئست، مقاله «کرامات معنوی سلمان فارسی».    



پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «امکان دست‌یابی غیر معصوم به اسم اعظم»، تاریخ بازیابی۱۴۰۱/۵/۵.    


رده‌های این صفحه : اسم اعظم | مباحث حدیثی | مباحث قرآنی




جعبه ابزار