الکل
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: الکل، مشروبات الکلی.
پرسش: طبق نظر
فقه جعفری، آیا در الکل چه در مأکولات و چه در
مشروبات حد و مرزی وجود دارد؟
پاسخ: الکل سفید و طبی که الکل خالص می‌باشد و مصارف طبی دارد، پاک می‌باشد. مگر اینکه از
شراب و
فقاع گرفته شده باشد که در این صورت نجس است. همچنین مواد پاک‌کننده دیگر که از مشتقات الکل است و در مراکز درمانی کاربرد دارد، پاک می‌باشد. همچنین الکل صنعتی که همان الکل سفید به اضافه مقداری مواد سمی است و کاربرد صنعتی دارد، پاک می‌باشد.
ادکلن و مواد صنعتی دیگر نیز که مشتمل بر الکل می‌باشد، پاک است؛ اما نوشیدنی‌هایی که مست‌کننده (مسکر) است ـ حتی یک قطره آن (ولو اینکه به آن مقدار مست‌کننده هم نباشد) ـ حرام است. ملاک
حرام بودن، مایع بودن و مست‌کننده بودن است.
در پاسخ ابتدا به بیان حکم الکل و سپس به
حکم مشروبات الکلی می‌پردازیم.
حکم الکل از دو جهت در فقه قابل بررسی است:
۱. از جهت
طهارت و نجاست؛
۲. از جهت حرمت و حلیت خوردن و نوشیدن آن.
الکل سفید و طبی که الکل خالص می‌باشد و مصارف طبی دارد، پاک می‌باشد؛ مگر اینکه از شراب و فقاع گرفته شده باشد که در این صورت
نجس است.
همچنین مواد پاک‌کننده دیگر که از مشتقات
الکل است و در مراکز درمانی کاربرد دارد، پاک می‌باشد.
همچنین الکل صنعتی که همان الکل سفید به اضافه مقداری مواد سمی است و کاربرد صنعتی دارد، پاک می‌باشد.
ادکلن و مواد صنعتی دیگر نیز که مشتمل بر الکل می‌باشد، پاک است.
خوردن چنین الکلی (که توضیح آن در بالا آمد)
حرام نیست؛ مگر اینکه مست‌کننده باشد یا اینکه آن را با آب رقیق کرده و مصرف نمایند.
حضرت آیت‌الله العظمی مکارم در این زمینه فرموده‌اند: "الکل‌هایی که ذاتاً قابل شرب نیست یا جنبه سمی دارد، نجس نیست؛ ولی هر گاه آن را رقیق کنند و مشروب و مُسکر باشد، نوشیدنش حرام است و احتیاطاً
حکم نجس دارد."
از نظر فقه
شیعه، شراب و هر چیزی که
انسان را مست می‌کند، چنانچه به‌خودی خود روان (مایع) باشد، نجس است
و خوردن و نوشیدن آن حرام است.
بنابراین ملاک حرمت آن، مایع بودن و مست‌کننده بودن است و هر چیزی که زیادِ آن، انسان را مست می‌کند، چنانچه به‌خودی خود
مایع باشد، نجس و خوردن آن حرام است؛ اگرچه کم باشد یا مست‌کنندگیِ آن خفیف باشد.
اما اگر مثل بنگ و
حشیش که روان نیستند (جامدند)، اگرچه چیزی در آن بریزند که روان شود، پاک است.
پایگاه اسلام کوئست.
