• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

أرض

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: أرض، محل زندگی، کره زمین.
پرسش: آیا واژه «الارض» در آیه « هُوَ الَّذی خَلَقَ لَکُمْ ما فِی الْأَرْضِ جَمیعاً »، به معنای مطلق محل زندگی است؟
پاسخ: واژه «أرض» در قرآن کریم، با توجه به قراین، دارای معانی و مصادیق گوناگونی است.





۱.۱ - ۱. مکان خاص

در برخی از آیات، مقصود از «أرض»، مکان خاصی است؛ همان‌طور که در آیه « فَلَنْ أَبْرَحَ الْأَرْضَ حَتَّی یَأْذَنَ لِی أَبِی أَوْ یَحْکُمَ اللَّهُ لِی وَ هُوَ خَیْرُ الْحاکِمِینَ »؛ منظور از «ارض»، در این‌جا سرزمین مصر است.
[۲] طبرسی، فضل بن حسن‌، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، با مقدمه بلاغی، محمد جواد، ج ۵، ص ۳۹۰، انتشارات ناصر خسرو، تهران، چاپ سوم، ۱۳۷۲ ش.


۱.۲ - ۲. مطلق محل زندگی

در جاهای دیگر مکان خاصی شاید مورد نظر نباشد، مانند آیه « هُوَ الَّذی خَلَقَ لَکُمْ ما فِی الْأَرْضِ جَمیعا ».


از طرفی، چه این آیه را به معنای ک ره زمین گرفته و خواه به معنای تمام جهان مادی بگیریم، تفاوت چندانی در نتیجه نخواهد داشت؛ زیرا حتی اگر این آیه نیز تنها شامل کره زمین باشد، آیات دیگری وجود دارند که تمام آسمان‌ها و زمین را در خدمت بشر می‌دانند:" وَ سَخَّرَ لَکُمْ ما فِی السَّماواتِ وَ ما فِی الْأَرْضِ جَمیعاً مِنْه‌ و پروردگار، تمام آنچه در آسمان‌ها و زمین است را در اختیار شما قرار داد.


۱. یوسف (۱۲)، آیه ۸۰؛ «من از این سرزمین حرکت نمی‌کنم، تا پدرم به من اجازه دهد یا خدا درباره من داوری کند، که او بهترین حکم‌کنندگان است».    
۲. طبرسی، فضل بن حسن‌، مجمع البیان فی تفسیر القرآن، با مقدمه بلاغی، محمد جواد، ج ۵، ص ۳۹۰، انتشارات ناصر خسرو، تهران، چاپ سوم، ۱۳۷۲ ش.
۳. طباطبایی، سیدمحمدحسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج ۱۱، ص ۲۲۸، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ پنجم، ۱۴۱۷ ق.    
۴. بقره (۲)، آیه ۲۹؛ «او خدایی است که همه آنچه را (از نعمت‌ها) در زمین وجود دارد، برای شما آفرید».    
۵. جاثیه (۲)، آیه ۱۳.    



پایگاه اسلام کوئیست.    


رده‌های این صفحه : تفسیر | قرآن شناسی | واژگان قرآنی




جعبه ابزار