ویژگی قیام امام حسین
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلید واژه:پرسش: حداقل ۵ ادله محکم در تفاوت بین
شهادت امام حسین(ع) و دیگر
امامان بیان کنید که توانسته این چنین شهادت امام حسین را متمایز نشان دهد؟
پاسخ: همه امامان مظلوم بودند. دشمنان به آنان ستمها روا داشته و ایشان را به شهادت میرساندند،ولی جنایاتی که در حادثه کربلا شکل گرفت، سابقه نداشت.
امام حسین (ع) و خیانت مخالفان، در اوج بود؛ زیرا کسانی که سالها از یاران امیر مؤمنان بودند و در رکاب او با دشمنان جنگیدند، با دعوت فرزندش حسین، اعلام وفاداری نموده و سپس در کربلا او و یارانش را با فجیعترین وضع به شهادت رساندند. نیز خاندان
امام حسین(ع) را به اسارت برده و نسبت به آنها، اهانتهای بی شماری انجام دادند؛ از این رو در زیارت عاشورا از شهادت امام حسین(ع) به عنوان مصیبت بزرگ یاد شده است. از نظر اوج خباثت دشمنان، هیچ گاه این مسئله سابقه نداشته و جنایت هایی که در کربلا انجام شده، در مورد هیچ یک از امامان دیگر و شاید در تاریخ اسلامی انجام نشده بود.
همه
امامان نور واحد و هر کدام امام و
رهبر جامعه و نزد
خداوند جایگاه بس بلند دارند. از دست دادن آن ها فاجعه بزرگ می باشد، اما در عین حال ممکن است تفاوت هایی بین آنان وجود داشته باشد که این امر در اصل اینکه امامان نور واحد و از یک
شجره طیبه هستند،مشکل ایجاد نمی کند، بر این اساس تفاوت های بین امامان و
امام حسین (ع) وجود دارد که موجب گردیده است
امام حسین (ع) یش تر مورد توجه قرار گیرد، البته این امر بیش تر در عزاداری نمود پیدا می کند، یعنی مردم برای
امام حسین (ع) بیش تر
عزاداری می کنند. در ابعاد دیگر بعضی امامان دیگر مورد توجه بیش تر می باشند، مثلا
امام علی (ع) بسیار مورد توجه است یا در عرصه علم
امام صادق (ع) بیش تر مورد توجه است، همچنین
امام زمان (ع) سخت مورد توجه می باشد.
برخی از عوامل موجب گردیده اند که
امام حسین (ع) بیش تر مورد توجه قرار گیرد.علت اصلی این امر مربوط به
حادثه کربلا است. برخی عوامل عبارتند:
همه امامان مظلوم بودند. دشمنان به آنان ستمها روا داشته و ایشان را به شهادت میرساندند،ولی جنایاتی که در حادثه کربلا شکل گرفت، سابقه نداشت.
امام حسین (ع) و خیانت مخالفان، در اوج بود؛ زیرا کسانی که سالها از
یاران امیر مؤمنان بودند و در رکاب او با دشمنان جنگیدند، با دعوت فرزندش حسین، اعلام وفاداری نموده و سپس در کربلا او و یارانش را با فجیعترین وضع به شهادت رساندند. نیز
خاندان امام حسین(ع) را به
اسارت برده و نسبت به آنها، اهانتهای بی شماری انجام دادند؛ از این رو در
زیارت عاشورا از
شهادت امام حسین(ع) به عنوان مصیبت بزرگ یاد شده است.
از نظر اوج خباثت دشمنان، هیچ گاه این مسئله سابقه نداشته و جنایت هایی که در کربلا انجام شده، در مورد هیچ یک از امامان دیگر و شاید در
تاریخ اسلامی انجام نشده بود.
همه
ائمه(ع) حاملان و پاسداران دین بوده و نقش محوری در احیا و گسترش آن داشته و فعالیّتهای آنان (
صلح و قیام و...) در راستای حفظ دین و ارزشهای آن صورت میگرفت، ولی فداکاری و
شهادت امام حسین(ع) نقش بیش تری در حفظ دین و ارزشهای آن داشت. نقش امام در حفظ و احیای دین آن قدر اهمیّت دارد که جز با کشته شدن او، دین نمیتوانست زنده بماند،از این رو امام یکی از اهداف قیام خویش را حفظ دین دانست.
این تاثیر گذاری به حدّی است که گفته شده است:«إنّ الاسلام محمدی الحدوث، حسینی البقاء؛
اسلام با
پیامبر(ص) به وجود آمد و با حسین باقی ماند».
اگر که دین مصطفی هنوز در جهان به پاست
از آن سر بریده تو هست و از نوای تو
یکی از عوامل مهم این است که معصومان می خواستند
امام حسین (ع) بیش تر مورد توجه باشد.امامان هم خود برای
امام حسین (ع) عزاداری داری می نمودند و هم دیگران را به این امر سفارش مینمودند. طبیعی است سفارش
معصومان(ع) به عزاداری و بیان فضایل و ثواب بسیار در عزاداری، سبب گردیده است که
امام حسین (ع) بیش تر مورد توجه قرار گیرد.
آزادی و عدالت را همگان دوست دارند. کسانی را که پیام آور و
فرهنگ ساز آزادی و عدالت هستند، نیز دوست میدارند. بی تردید
امام حسین (ع) پرچمدار عدالت و آزادی بود. او با روحیه ستم ستیزی و رفتار خود به همگان درس آزادی داده و فرهنگ حق گرایی و عدالت مداری را نهادینه نمود.
درس آزادی به دنیا داد رفتار حسین
بذر همت در جهان افشاند افکار حسین
امام در میدان آزادی و
عدالت و
مبارزه با ستم ، نه تنها امام شیعیان، بلکه سرور و پیشوای تمام آزادمردان جهان است، همان گونه که «
گاندی » رهبر مردم
هند در مبارزه با
استعمار انگلیس ، رهبر خود را
امام حسین (ع) دانسته است.
قیام و مبارزه او، قیام حق در مقابل باطل است. این جنگ و مبارزه، همیشه و همه جا جریان دارد، پس
امام حسین ، همیشه و برای همه، پیشوا و رهبر است. برای حفظ پیشوایی و زنده بودن آن برای همیشه، باید یاد و خاطره او هر چه بیش تر و بهتر زنده نگه داشته شود،یکی از عوامل مهم حفظ فرهنگ عزتمندی
گریه و عزادری است، یعنی اشک ریزی و
عزاداری در
سوگ امام ، عامل تقویت
عدالت خواهی و
انتقامجویی از ستمگران و انتقال
فرهنگ شهادت به نسلهای آینده است.
اهل بیت امامان اسیر نشدند و به آن ها اهانت نگردید، و این در حالی است که بعد از شهادت امام حسین (ع)
اهل بیت را اسیر و به آنان بدترین ظلم و جنایت ها را روا داشتند. در
حادثه کربلا ، این فاجعه که اهل بیت امام را پس از
عاشورا اسیر گرفته و شهر به شهر گرداندند و در کوفه و شام به نمایش گذاشتند، نقض آشکار قوانین اسلام بود، چرا که هم اسیر گرفتن
مسلمان صحیح نیست و هم اسیر کردن زن مسلمان. آن گونهکه
علی(ع) نیز در
جنگ جمل ،اسیر کردن را روا نشمرد و
عایشه را همراه عدهای زن به شهر خود باز گرداند.
سایت مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی