• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

نسبت زنده کردن مردگان به حضرت عیسی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: حضرت عیسی (علیه‌السّلام)، قرآن کریم، معجزه.

پرسش: چگونه حضرت عیسی (علیه‌السّلام) در یکی از معجزاتش طبق آیه ۱۱۰ سوره مائده به خاک روح دمید؟ آیا دمیدن روح از ویژگی‌های خداوند نیست؟!

پاسخ اجمالی: در مورد آیه‌ مورد سؤال صراحت در دمیدن روح نیست، بلکه ظاهر آیه دمیدن هوا است؛ مشابه با دمیدن در شیپور که قرآن از آن با عنوان نفخ صور یاد کرده است هر چند که تفسیر این فراز به (نفخ روح) نیز از نظر عقلی مشکلی ندارد؛ زیرا منعی وجود ندارد که خداوند متعال به حضرت عیسی (علیه‌السّلام) چنین قدرتی اعطاء کند با حفظ این اعتقاد که در حقیقت مؤثر و فاعل حقیقی خداوند متعال است.



بر اساس آیات قرآن کریم، و روایات پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و اهل‌بیت (علیه‌السّلام) و دلیل عقلی، مؤثر و فاعل تمام افعال و حرکات در جهان هستی، فقط خداوند متعال است: «لا حول و لا قوه الا بالله»؛ (هیچ توان و نیرویی نیست مگر به واسطه خداوند).
البته این به معنای نفی واسطه‌ها نیست؛ بلکه به معنای نفی استقلال از غیر خداوند است؛ یعنی غیر خدا هرچه دارد از سوی خداوند به او اعطا شده است.


در مورد آیه‌ مورد سؤال (فتنفخ فیها)، ابتدا باید گفت؛ اگرچه نفخ در برخی آیات به معنای نفخ روح است: «...وَ نَفَخْتُ فیهِ مِنْ رُوحی...»، اما نفخ در فراز «فتنفخ فیها» در آیه‌ مورد نظر، صراحت در دمیدن روح ندارد، بلکه ظاهر آیه دمیدن هوا است؛ مشابه با دمیدن در شیپور که در قرآن از آن با عنوان نفخ صور یاد شده است.

خلاصه این‌که روایت معتبری وجود ندارد که نفخ عیسی در خاک را به نفخ روح تفسیر کرده باشد، و همچنین مفسران معروفی که معتقد به این قضیه باشند یافت نشد.


هر چند تفسیر این فراز به (نفخ روح) نیز از نظر عقلی مشکلی ندارد؛ زیرا منعی وجود ندارد که خداوند متعال به حضرت عیسی (علیه‌السّلام) چنین قدرتی اعطاء کند. البته تاکید می‌کنیم حتی در صورتی که حضرت عیسی دارای چنین قدرتی باشد، در حقیقت مؤثر و فاعل حقیقی خداوند متعال است، و حضرت عیسی واسطه‌ای بیش نیست؛ چنانچه خداوند در مورد پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) می‌فرماید:

«فَلَمْ تَقْتُلُوهُمْ وَ لکِنَّ اللَّهَ قَتَلَهُمْ وَ ما رَمَیْتَ اِذْ رَمَیْتَ وَ لکِنَّ اللَّهَ رَمی... ؛ این شما نبودید که آنها را کشتید؛ بلکه خداوند آنها را کشت! و این تو نبودی (ای پیامبر که خاک و سنگ به صورت آنها)‌ انداختی، بلکه خدا‌ انداخت!»


البته درک این مطلب که چگونه می‌توان با اعتقاد به انحصار فاعلیت و تاثیرگذاری خداوند، در عین حال فاعلیت و تاثیر وسائط را نیز پذیرفت، نیاز به تامل و مطالعه‌ کتاب‌های فلسفی بویژه حکمت صدرایی و عرفانی دارد.
خلاصه این‌که خداوند در این آیه چهار مرتبه تاکید می‌کند که خلق، حیات و شفای کور مادر زاد و... به اذن او بود، نه غیر او، و خدا آنها را به دست حضرت عیسی (علیه‌السّلام) انجام داد تا دلیلی باشد بر صدق نبوتش. و نیز اجابت دعا و خواسته‌ عیسی (علیه‌السّلام).


۱. مائده/سوره۵، آیه۱۱۰.    
۲. حجرات/سوره۴۹، آیه۲۹.    
۳. صاد/سوره۳۸، آیه۷۲.    
۴. انفال/سوره۸، آیه۱۷.    
۵. مغنیه، محمد جواد، تفسیر الکاشف، ج۳، ص۱۴۴، تهران، دار الکتب الاسلامیة، تهران، چاپ اول، ۱۴۲۴ق.    
۶. ابوالفتوح رازی، حسین بن علی، روض الجنان و روح الجنان فی تفسیرالقرآن، ج‌۷، ص۲۰۳، تحقیق، یاحقی، محمد جعفر، ناصح، محمد مهدی، مشهد، بنیاد پژوهشهای اسلامی آستان قدس رضوی، ۱۴۰۸ق.    



پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «نسبت زنده کردن مردگان به حضرت عیسی» تاریخ بازیابی۱۳۹۹/۹/۲۵.    


رده‌های این صفحه : مباحث کلامی | معجزات حضرت عیسی




جعبه ابزار