طولانی کردن رکوع و سجده
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: رکوع، سجود، طولانی، ابلیس.
پرسش: آیا این مطلب در حدیثی آمده است که «ای کسی که رکوع و سجودت را کوتاه انجام می‌دهی، آن دو را طولانی کن تا گناهانت از تو جدا شوند»؟ (روایاتی در رابطه با آثار طولانی‌کردن رکوع و سجده می‌خواستم؟!)
پاسخ:
در راستای این پرسش، به برخی روایاتی که به طولانی کردن
رکوع و
سجود توصیه می‌کند، خواهیم پرداخت:
امام علی ـ عليه‌السلام ـ به نقل از
پیامبر خدا ـ صلي‌الله‌عليه‌وآله ـ فرمودند: «اگر می‌خواهی
خداوند، تو را با من محشور فرماید، در پیشگاه خدای یگانه قهّار، سجده‌ات را طولانی کن».
امام صادق ـ عليه‌السلام ـ فرمودند: «بر شما باد که رکوع و سجود خود را طولانی کنید؛ چراکه وقتی انسان رکوع و سجود خود را طولانی کند فریاد ابلیس برآید که: ای وای! او
اطاعت کرد و من عصیان کردم. او سجده کرد و من طغیان کردم».
در حدیثی دیگر امام صادق ـ عليه‌السلام ـ فرمودند: «سه چیز است که اگر
مؤمن آنها را بداند (و بدان‌ها
عمل کند)، موجب افزایش عمر و پایداری
نعمت بر او خواهد شد». پرسیده شد: آن سه چیز کدام‌اند؟ فرمود: «طول دادن رکوع و سجود در نمازش؛ طول دادن نشستن بر سر سفره خویش، آن‌گاه که دیگران را بر سر سفره خود
غذا می‌دهد؛ و نیکی کردن به خانواده‌اش».
بُرید عِجلی می‌گوید: به
امام باقر ـ عليه‌السلام ـ گفتم: کدام‌یک در نماز فضیلتش بیشتر است:
قرائت بسیار یا طول دادن رکوع و سجود؟ فرمود: «طول دادن رکوع و سجود در
نماز، فضیلتش بیشتر است...».
سَماعه می‌گوید: از ایشان (احتمالاً امام صادق عليه‌السلام) پرسیدم آیا رکوع و سجود در
قرآن نازل شده است؟ فرمود: «بلی، گفته
خدای عزوجل: ای ایمان آورندگان، رکوع و سجود کنید
». پس گفتم: حد رکوع و سجود چیست؟ فرمود: «آنچه از رکوع کفایت می‌کند، سه
تسبیح است. می‌گویی:
سبحان الله، سبحان الله، تا سه بار و هر کس که توان طول دادن رکوع و سجودش را دارد، آن دو را تا آن‌جا که می‌تواند با تسبیح و ستایش و بزرگ‌داشت خداوند و
دعا و زاری طولانی کند که بنده در سجده از هر وقت دیگر به پروردگارش نزدیک‌تر است. و اما
امام هنگامی که برای مردم
اقامه جماعت می‌کند، سزاوار نیست که نماز را با آنان طول دهد؛ زیرا در میان مردم، اشخاص ناتوان و گرفتار هستند؛ همانا پیامبر خدا ـ صلي‌الله‌عليه‌وآله ـ هنگامی که با مردم نماز می‌خواند بر آنان سبک می‌گرفت».
پایگاه اسلام کوئست.
