صوت و لحن
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: صوت و لحن، قرائت قرآن،
تلاوت قرآن کریم.
پرسش: چگونه می‌توان قرآن را با صوت و لحن زیبا تلاوت کرد؟
پاسخ: برای دست‌یابی به صوت و لحن زیبا در
قرائت قرآن باید نکاتی را رعایت کرد که عبارت‌اند از: رعایت و یادگیری قوانین روان‌خوانی و تجوید، برخورداری از
استعداد صوت مناسب، تلفظ صحیح حروف قرآن به‌صورت
عربی، توجه به معنا و مفهوم آیات و هماهنگ کردن لحن با معنای آیات، تمرین و خواندن به سبک قرائت یک قاری، پرهیز از غذاهای مضر برای حنجره، پناه بردن به
خدا از
شر وسوسه‌های شیطان،
عمل به آیات
قرآن کریم و دستورهای اخلاقی آن و
طهارت قلب و ظاهر (با
وضو بودن).
برای رسیدن به صوت و لحن زیبا در
قرائت قرآن نکاتی را باید رعایت کرد؛ از جمله:
اولین نکته، رعایت و یادگیری قوانین روان‌خوانی و
تجوید است.
قاری قرآن می‌تواند در جلسات دوره‌خوانی و آموزش، نزد اساتید تجوید با قواعد روخوانی، روان‌خوانی و تجوید آشنا شود و آنها را در
قرائت به کار گیرد، در این راستا کمک گرفتن از کتاب‌های آموزش تجوید، استفاده از نوارهای آموزشی و گوش دادن به صوت اساتید قرائت و توجه به چگونگی ادای کلمات توسط ایشان مفید است.
نکته دوم، برخورداری از
استعداد صوت مناسب است. استعداد صوت و لحن به‌طور نسبی در افراد وجود دارد؛ لکن برخی حنجره‌ها به‌گونه‌ای هستند که قابلیت ادای صحیح
الفاظ و استفاده از صوت و لحن‌های گوناگون را دارند، و اگر کسی از چنین استعدادی برخوردار باشد. می‌تواند آن را
تربیت و شکوفا کند.
نکته سوم، تلفظ صحیح
حروف قرآن به‌صورت
عربی است.
نکته چهارم، توجه به معنا و مفهوم آیات و هماهنگ کردن لحن با معنای
آیات است.
نکته پنجم، تمرین و خواندن به سبک قرائت یک قاری است؛ یعنی تا هنگامی که به سبک قرائت یک قاری با تمام ابعادش تسلط پیدا نشده، نباید سبک عوض شود.
نکته ششم، پرهیز از غذاهای مضر برای حنجره است؛ مثل: ترشی‌ها،
غذاهای تند و چرب و...
نکته هفتم،
استعاذه و پناه بردن به
خدا از شر
وسوسه‌های شیطان است؛
قرآن مجید می‌فرماید: «
فاذا قرأت القرآن فاستعذ بالله من الشیطن الرحیم؛
هنگامی که قرآن می‌خوانی، از شر
شیطان رانده شده به خدا پناه ببر».
نکته هشتم،
عمل به آیات
قرآن کریم و دستورهای اخلاقی آن است؛ مانند آیه: «
ذلک الکتاب لاریب فیه هدی للمتقین؛
آن
کتاب با عظمتی است که
شک در آن راه ندارد و مایه
هدایت پرهیزکاران است».
نکته نهم،
طهارت قلب و ظاهر (با
وضو بودن) است؛ مانند
آیه: «
لا یمسه الا المطهرون؛
و جز پاکان نمی‌توانند به آن دست زنند (دست یابند)».
۱. علی جیبی، آموزش روخوانی قرآن کریم.
۲. سیدمحسن موسوی بلده، حلیه القرآن.
سایت اندیشه قم، برگرفته از مقاله «صوت و لحن»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۰۷/۲۵.
