• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

زیارت وارث

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: زیارت وارث، ارث، امام حسین علیه‌السلام.
پرسش: در مورد زیارت وارث توضیح دهید و وجه ارث امام حسین ـ علیه‌السلام ـ از حضرت آدم و ابراهیم ـ علیهماالسلام ـ چیست؟
پاسخ:





۱.۱ - منابع

زیارت وارث، در کتاب‌های متعددی مثل کتاب «المزار» شیخ مفید، «مصباح المتهجد» شیخ طوسی
[۲] شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، مصباح المتهجد و سلاح المتعبّد، ج ۲، ص ۷۲۰، مؤسسة فقه الشیعة، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۱ق.
و دیگر منابع معتبر شیعه ذکر شده است.

۱.۲ - دستورالعمل برای زیارت

این زیارت، در واقع به‌عنوان بخشی از یک دستورالعمل، برای زیارت امام حسین علیه‌السلام در محل دفنشان است که این زیارت را هنگام رسیدن به ضریح مبارک و در قسمت بالای سر امام حسین علیه‌السلام بخواند.
[۳] سید ابن طاوس، علی بن موسی، الإقبال بالأعمال الحسنة، محقق و مصحح: قیومی اصفهانی، جواد، ج ‌۲، ص ۶۳، دفتر تبلیغات اسلامی، قم، چاپ اول، ۱۳۷۶ش.


۱.۳ - زیارت در شب و روز عرفه

برخی زیارت وارث را با عنوان زیارت امام حسین علیه‌السلام در روز عرفه و برخی نیز در اعمال شب و روز عرفه و نیز شب و روز عید قربان آورده‌اند.
[۵] کفعمی، ابراهیم بن علی، المصباح (جنة الأمان الواقیة و جنة الإیمان الباقیة)، ص ۵۰۱ و ۵۰۲، دارالرضی (زاهدی)، قم، چاپ دوم، ۱۴۰۵ق.

قابل ذکر است که زیارت‌های مختلف دیگری نیز وجود دارد که شباهت زیادی به این زیارت به‌ویژه در فرازهای اول دارند.


ارث بردن، یعنی این‌که چیزی از شخصی که زندگی دنیایی‌اش به پایان رسیده، به شخصی دیگر منتقل شود. این شیء هم می‌تواند چیزی مادی باشد و هم معنوی.
[۶] مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج ‌۱۳، ص ۷۸، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تهران، چاپ اول، ۱۳۶۸ش.



با استفاده از منابع اسلامی می‌توان فهمید، آن‌چه که در این زیارت مد نظر است، هم وراثت اشیای مادی و هم اشیای معنوی می‌باشد. این موارد عبارت‌اند از:

۳.۱ - مقام خلیفة اللهی

یعنی همان‌طور که خداوند حضرت آدم علیه‌السلام را به‌عنوان خلیفه خود بر روی زمین برگزید، دیگر انبیا و جانشینان آنان نیز به‌عنوان خلیفه خداوند بر روی زمین، چراغی پرفروغ برای هدایت مردم بودند و این مقام را یکی پس از دیگری به ارث می‌بردند. امام حسین ـ علیه‌السلام ـ نیز این مقام معنوی را پس از جد، پدر و برادر خود عهده‌دار شد.

۳.۲ - علم

در بسیاری از روایات و زیارات آمده، امام حسین ـ علیه‌السلام ـ و دیگر ائمه اطهار علیهم‌السلام، به‌عنوان وارثان علم پیامبران،
[۷] ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، محقق و مصحح: امینی، عبدالحسین، ص ۳۱۸، دارالمرتضویة، نجف اشرف، چاپ اول، ۱۳۵۶ش؛ «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا إِمَامَ الْمُؤْمِنِینَ وَ وَارِثَ عِلْمِ النَّبِیِّینَ وَ سُلَالَةَ الْوَصِیِّین‌».
به‌ویژه پیامبر اسلام صلی‌الله‌علیه‌وآله بوده‌اند.

۳.۲.۱ - حدیثی از امام صادق

امام صادق ـ علیه‌السلام ـ در این‌باره می‌فرماید: «حضرت داوود علم پیامبران را به ارث برد و سلیمان نیز این علوم را از پدرش داوود به ارث برد. حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله نیز این علوم را از سلیمان به ارث برده و ما نیز از حضرت محمد به ارث برده‌ایم».

۳.۳ - کتاب‌های آسمانی

طبق زیارتی که برای نیمه ماه شعبان و نیز اول ماه رجب ذکر شده، امام حسین ـ علیه‌السلام ـ وارث تورات و انجیل و زبور است.
[۹] سید بن طاووس، علی بن موسی، الإقبال بالأعمال الحسنة، محقق و مصحح: قیومی اصفهانی، جواد، ج ۳، ص ۳۴۱، دفتر تبلیغات اسلامی، قم، چاپ اول، ۱۳۷۶ش.
چراکه اصل و حقیقت این کتاب‌ها، مطالبی است که در آنها نوشته شده و امام حسین ـ علیه‌السلام ـ نیز آگاه به آن مطالب است.

۳.۴ - برخی متعلقات پیامبران

برخی پیامبران، همراه خود، وسایل مقدسی داشتند که خاصیت معجزه‌آسایی داشته‌اند؛ چیزهایی مانند: عصا و صندوق حضرت موسی علیه‌السلام، لباس حضرت ابراهیم علیه‌السلام و انگشتر حضرت سلیمان علیه‌السلام. طبق روایات، این اشیا به ائمه اطهار ـ علیهم‌السلام ـ منتقل شده و ‌اکنون امام زمان عجل‌الله‌تعالی‌فرجه‌الشریف آنها را در اختیار دارد و هنگام ظهور، آن وسائل را با خود آورده و از آنها استفاده می‌کند.


۱. شیخ مفید، محمد بن محمد بن نعمان، کتاب المزار، محقق و مصحح:ابطحی،‌ سید محمدباقر، ص ۱۰۶، کنگره جهانی هزاره شیخ مفید، قم، چاپ اول، ۱۴۱۳ق.    
۲. شیخ طوسی، ابوجعفر محمد بن حسن، مصباح المتهجد و سلاح المتعبّد، ج ۲، ص ۷۲۰، مؤسسة فقه الشیعة، بیروت، چاپ اول، ۱۴۱۱ق.
۳. سید ابن طاوس، علی بن موسی، الإقبال بالأعمال الحسنة، محقق و مصحح: قیومی اصفهانی، جواد، ج ‌۲، ص ۶۳، دفتر تبلیغات اسلامی، قم، چاپ اول، ۱۳۷۶ش.
۴. ابن مشهدی، محمد بن جعفر، المزار الکبیر، محقق و مصحح:قیومی اصفهانی، جواد، ص ۴۶۲، دفتر انتشارات اسلامی، قم، چاپ اول، ۱۴۱۹ق.    
۵. کفعمی، ابراهیم بن علی، المصباح (جنة الأمان الواقیة و جنة الإیمان الباقیة)، ص ۵۰۱ و ۵۰۲، دارالرضی (زاهدی)، قم، چاپ دوم، ۱۴۰۵ق.
۶. مصطفوی، حسن، التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، ج ‌۱۳، ص ۷۸، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، تهران، چاپ اول، ۱۳۶۸ش.
۷. ابن قولویه، جعفر بن محمد، کامل الزیارات، محقق و مصحح: امینی، عبدالحسین، ص ۳۱۸، دارالمرتضویة، نجف اشرف، چاپ اول، ۱۳۵۶ش؛ «السَّلَامُ عَلَیْکَ یَا إِمَامَ الْمُؤْمِنِینَ وَ وَارِثَ عِلْمِ النَّبِیِّینَ وَ سُلَالَةَ الْوَصِیِّین‌».
۸. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح:غفاری، علی‌اکبر، آخوندی، محمد، ج ۱، ص ۲۲۵، دارالکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.    
۹. سید بن طاووس، علی بن موسی، الإقبال بالأعمال الحسنة، محقق و مصحح: قیومی اصفهانی، جواد، ج ۳، ص ۳۴۱، دفتر تبلیغات اسلامی، قم، چاپ اول، ۱۳۷۶ش.
۱۰. کلینی، محمد بن یعقوب، الکافی، محقق و مصحح:غفاری، علی‌اکبر، آخوندی، محمد، ج ۱، ص ۲۳۱ ۲۳۷، دارالکتب الإسلامیة، تهران، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.    



پایگاه اسلام کوئست.    


رده‌های این صفحه : اخلاق اسلامی | زیارت




جعبه ابزار