• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

ریش سفید

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: ریش سفید، دعا، جوان، ماه رجب.

پرسش: در دعای ماه رجب می‌خوانیم: «حرّم شیبتی علی النار؛ یعنی ریش سفیدم را بر آتش حرام کن». حال همه‌ی افرادی که این دعا را می‌خوانند ریش سفید نیستند، یا برخی اصلاً ریش ندارند، تکلیف چیست؟ مثلاً جوانان ما به اشتباه باید این جمله را بگویند؟ اگر بگوید دعا را تغییر دهید و بگویید مثلاً حرم شعری علی النار، آیا این دست بردن در دعا نیست؟

پاسخ:



واژه «شیب» اگرچه معنای حقیقی‌اش موی سفید است و در ماه رجب نیز با به دست گرفتن محاسن همراه می‌شود، اما در نگاهی وسیع‌تر شامل تمام موها از هر رنگی می‌شود: الشَّیْبُ‌: مَعْرُوفٌ، قَلِیلُه و کَثِیرُه بَیاضُ الشَّعَر، و المَشِیبُ‌ مِثْلُه، و رُبَّما سُمِّیَ الشَّعَرُ نَفْسُه‌ شیْبا».


البته سفیدی مو می‌تواند کنایه از پیری و ضعف و ناتوانی باشد؛ یعنی خدا یا به دلیل ضعف و ناتوانی در برابر عذاب جهنم، آتش عذاب را بر من حرام کن؛ چنان‌که در داستان حضرت زکریا این‌گونه استفاده می‌شود: «إِنِّی وَهَنَ الْعَظْمُ مِنِّی وَ اشْتَعَلَ الرَّأْسُ شَیْباً»، شیب در این‌جا کنایه از پیری است.
[۳] قرشی، سید علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج ‌۴، ص ۹۴، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش.


بنابراین خواندن این دعا از سوی هر فرد به معنای درخواست پناه از عذاب جهنم است؛ ازآن‌رو که انسان در برابر عذاب و آتش جهنم ضعیف و ناتوان است.


در مورد این‌که آیا می‌توان دعا را تغییر داده یا باید آن‌گونه که از سوی ائمه علیهم‌السلام به ما رسیده همان‌گونه خواند، پاسخ ۴۰۶۱۰ (تغییر دعای مأثور و تبدیل ضمایر مفرد آن به جمع) را مطالعه کنید.



۱. لسان العرب، ابن منظور، محمد بن مکرم، لسان العرب، ج ‌۱، ص ۵۱۲، بیروت، دار صادر، چاپ سوم، ۱۴۱۴ق.    
۲. مریم (۱۹)، آیه ۴.    
۳. قرشی، سید علی‌اکبر، قاموس قرآن، ج ‌۴، ص ۹۴، تهران، دارالکتب الإسلامیة، چاپ ششم، ۱۳۷۱ش.



پایگاه اسلام کوئست.    



جعبه ابزار