اویس، یار باوفا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: اویس قرنی.
پرسش: اویس قرنی که بود؟ شرح حالی از او بیان نمایید؟ سرانجام او چه شد؟
پاسخ: اویس، از دلباختگان رسول گرامی اسلام ـ صلیاللهعلیهوآله ـ و از
یاران و محبین باوفای حضرت امیر ـ علیهالسلام ـ بود.
طبق مطالعات و تحقیقات به عمل آمده، اویس در یمن متولد شده و تاریخ دقیقی از تولد او به دست نیامده است؛
با این اوصاف، شرح حال او بدین قرار است: اویس از راه شتربانی روزگار را با مادر پیر و
نابینا و ناتوان خود سپری میکند و از این طریق امرار
معاش کرده و به امورات مادر
مهربان و سالخورده خود رسیدگی میکند. وقتی از
مادر اجازه طلبید که به مدینه به قصد
زیارت حضرت رسول ـ صلیاللهعلیهوآله ـ مشرف شود، مادرش گفت که رخصت میدهم به شرط آنکه زیاده از نیمروز توقف نکنی؛ اویس به
مدینه سفر کرد و چون به خانه حضرت
پیغمبر ـ صلیاللهعلیهوآله ـ آمد، از قضا آن حضرت در خانه نبود. بهناچار بهخاطر قولی که مادر از او گرفته بود، مدینه را به قصد یمن ترک کرد؛ چون پیامبر اسلام ـ صلیاللهعلیهوآله ـ مراجعت کرد، فرمود: این نور کیست که در این خانه مینگرم؟ گفتند: شتربانی که اویس نام داشت، به این سرا آمد و باز شتافت. فرمود: این نور را در خانه ما
هدیه گذاشت و برفت؛ اویس هیچگاه پیامبر ـ صلیاللهعلیهوآله ـ را ندید.
آن حضرت در مورد او گوید: «تفوح روائح الجنة من قبل القرن و اشوقاه الیک یا اویس القرن،...»؛
یعنی بوهای
بهشت از جانب قَرن میوزد، ای اویس قرن! چقدر به تو علاقه دارم؛ سپس فرمود: هرکه او را
ملاقات کرد، از جانب من به او
سلام برساند.
سیدحیدر آملی، از عرفای قرن هشتم هجری مینویسد: به دلیل قدر و منزلت اویس قرنی رحمه الله و همچنین آگاهی کشفی و ذوقی او بر اسرار الهی است که رسول خدا ـ صلیاللهعلیهوآله ـ هنگامی که از جهت
ظاهر و یا
باطن از طرف یمن، رایحههای شریف اویس را استشمام میکرد، چنین میفرمود: من نسیم و رایحه رحمانی را از طرف
یمن میبویم.
شعرا نیز در
مدح و
منزلت او اشعاری را سرودهاند. مولانا جلالالدین محمد
بلخی (مولوی)، عارف و شاعر مشهور قرن هفتم، به اینّ
کلام دلنشین
خاتم النبیین ـ صلیاللهعلیهوآله ـ که «انی لاجد نفس الرّحمن من قبل الیمن» اشاراتی دارد:
گفت بوی بوالعب آمد به من
همچنانکه مر
نبی را از یمن
که محمد گفته بر دست صبا
از یمن میآید بوی خدا
بوی رامین میرسد از جان ویس
بوی یزدان میرسد هم از اویس
از اویس و از قَرن بوی عجب
نبی را مست کرد و پر طرب
چون اویس از خویش فانی گشته بود
آن زمینی آسمانی گشته بود
آن هلیله پروریده در شکر
چاشنّی تلخیش نَبوَد دگر
عرفا، اویس را سیدالتابعین و خیرالتابعین نامیدهاند.
در حالات عرفایی اویس گویند: بعضی از شبها را میگفت: امشب شب
رکوع است و به یک رکوع شب را به صبح میآورد. شبی را میگفت: امشب شب
سجود است و به یک سجده شب را سپری میکرد. گفتند: اویس این چه زحمت است که بر خود میبینی؟! گفت: کاش از ازل تا ابد یک شب بود و من او را به یک سجده میگذراندم.
اویس علاوه بر این افتخارات،
توفیق درک حضرت
امیرالمؤمنین ـ علیهالسلام ـ را در
جنگ صفین پیدا نمود و با حضرت
بیعت کرد و در رکاب حضرت با دشمنان
دین و
امامت جنگید تا اینکه در همان جنگ به فیض
شهادت نایل آمد و توسط حضرت
دفن گردید.
سایت اندیشه قم