• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

یاد مرگ

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلید واژه : مرگ، غفلت، دنیا
پرسش : یاد مرگ بودن کار خوبی است؟
پاسخ :



به یاد مرگ بودن، یعنی در نظر داشتن حقیقتی که هیچ کس در آن نمی تواند شک کند. و از یاد بردن آن، همان غفلت است و کسی که دچار غفلت می شود، احتمال اشتباه بودن تصمیماتش بسیار می شود و می تواند بر خلاف مصلحت حقیقی خود عمل کند.


به همین دلیل در روایات به یاد مرگ بودن به زیرکی تعبیر شده است:

۲.۱ - زیرک ترین مردم در کلام رسول اکرم(ص)

پیامبر خدا صلی الله علیه و آله : «زیركترین شما كسى است كه بیشتر از دیگران به یاد مرگ باشد، و دور اندیش ترین شما آماده ترینتان براى آن است.»
پیامبر خدا صلی الله علیه وآله ـ در پاسخ به این پرسش كه زیركترین ودور اندیش ترین مردم كیست؟ ـ فرمود: «كسی كه بیش از همه به یاد مرگ باشد وبیشتر از همه، خود را برای مرگ آماده سازد. اینان زیركانند، و شرافت دنیا و کرامت آخرت را از آنِ خود كرده اند.»
[۲] الترغیب و الترهیب ، العلمی، عبدالله بن ادریس العلمی،ج ۶،ص۲۳۸، ح ۴


۲.۲ - اصلاح اعمال

یاد مرگ در صورتی که حقیقی بوده، نقش بسیار مهمی در اصلاح اعمال انسان می گذارد. چون در این صورت انسان تمام هستی خود را در نظر می گیرد و تصمیماتش متناسب با گستره وجودیش می شود. با این نوع نگاه اگر چه انسان از بعضی لذت ها می گذرد، اما این لذت ها، لذتهایی هستند که خوشبختی انسان را تباه می کنند و باید از آنها گذشت و کسی که به این گونه لذتها دلخوش می کند، مانند کسی است که می خواهد با خوردن غذای سمی، از مزه آن لذت ببرد:
امام باقر علیه السلام : «زیاد به یاد مرگ باش؛ زیرا هیچ انسانى مرگ را بسیار یاد نكرد، مگر آن كه به دنیا بى رغبت شد.»

۲.۳ - بی رغبتی به دنیا

پیامبر خدا صلی الله علیه وآله: «برترین بی رغبتی به دنیا، یاد مرگ است. برترین عبادت ، یاد مرگ است وبرترین اندیشیدن، یاد مرگ است. پس، هر كه یاد مرگ وجودش را پر كند، گور خود را باغی از باغ های بهشت بیابد.»

۲.۴ - زدودن غفلت

امام صادق علیه السلام : «یاد مرگ، خواهش های نفس را می میراند ورویشگاه های غفلت را ریشه كن می كند ودل را با وعده های خدا نیرو می بخشد وطبع را نازك می سازد وپرچم های هوس را درهم می شكند وآتش آزمندی را خاموش می سازد ودنیا را در نظر كوچك می كند.»

۲.۵ - دوری از لذات دنیا

امام علی علیه السلام : «هركه به یاد مرگ باشد، از دنیا به اندك خشنود شود.»
[۶] غررالحكم و دررالكلم، عبدالواحد بن محمد تميمي، ص ٨٨٤٣


۲.۶ - تقرب به خدا

همین اثرات نیک یاد مرگ سبب ارج و قرب در درگاه الهی می شود که در روایت آمده است:
پیامبر خدا صلى الله علیه و آله: «هر كس زیاد به یاد مرگ باشد، خداوند دوستش دارد.»


و کسی که به جای محاسبات صحیح در زندگی، سر به زیر برف می کند تا حقایق را نبیند، نباید توقع داشته باشد که ندیدن حقایق آن ها را تغییر می دهد:

۳.۱ - کیفر الهی

امام على علیه السلام: «پیشینیان شما، در حقیقت ، به سبب آرزوهاى دراز و از یاد بردن مرگ به هلاکت در افتادند، تا آن كه مرگ بر آنها فرود آمد؛ مرگى كه عذر پذیر نیست و مجال توبه باقى نمى گذارد و مصیبت و کیفر با خود مى آورد.»
امام على علیه السلام: «شما را سفارش مى كنم كه به یاد مرگ باشید و از آن كمتر غفلت ورزید؛ چگونه از چیزى غفلت مى كنید كه او از شما غافل نیست؟»

۳.۲ - سخت شدن دل

و البته اثر طبیعی چشم بستن بر روی واقعیت ها، قساوت ق لب است که رمز شکستن این قساوت ها نیز در یاد مرگ است:
عیسی علیه السلام : «ستور را هر گاه سوار نشوند و از آن بار و كار نكشند، سركش و كج خلق مى شود. دلها نیز چنین اند، هر گاه با یاد مرگ نرم نشوند و عبادت مداوم آنها را به رنج نیفكند، سخت و سنگ مى شوند.»

۳.۳ - زنگار دل

پیامبر خدا صلی الله علیه وآله فرمود: «همچنان كه آهن اگر آب به آن رسد زنگ می زند، این دلها نیز زنگار می بندد. عرض شد: صیقل دادن آنها به چیست؟ فرمود: بسیار به یاد مرگ بودن و تلاوت قرآن.»
[۱۱] كنز العمّال، علاءالدین علی بن حسام معروف به متقی هندی، ص ٤٢١٣٠



۱. أعلام الدین فی صفات المؤمنین،شیخ حسن بن أبی حسن دیلمی، ص ۳۳۳    
۲. الترغیب و الترهیب ، العلمی، عبدالله بن ادریس العلمی،ج ۶،ص۲۳۸، ح ۴
۳. میزان الحکمه، محمد محمدی ری شهری، ج ۵، ص ۶۴؛« أکثِرْ ذِکرَ المَوتِ، فإنّهُ لَم یُکثِرْ إنسانٌ ذِکرَ المَوتِ إلاّ زَهِدَ فی الدنیا»    
۴. جامع الأخبار أو معارج الیقین فی أصول الدین، شیخ محمد بن محمد السبزواری، ص ۴۷۳، ح ۱۳۳۴    
۵. بحار الانوار، علامه مجلسی، ج ۶، ص۱۳۳؛«ذکر الموت یمیت الشهوات فی النفس، ویقلع منابت الغفلة، ویقوی القلب بمواعد الله، ویرق الطبع، ویکسر أعلام الهوی، و یطفئ نار الحرص، ویحقر الدنیا،»    
۶. غررالحكم و دررالكلم، عبدالواحد بن محمد تميمي، ص ٨٨٤٣
۷. اصول من الکافی، شیخ کلینی، ج ۲، ص ۱۲۲، ح ۳    
۸. نهج البلاغه، شریف رضی، خطبه ۱۴۷؛«وَإِنَّمَا هَلَکَ مَنْ کَانَ قَبْلَکُمْ بِطُولِ آمَالِهِمْ وَتَغَیُّبِ آجَالِهِمْ، حَتَّی نَزَلَ بِهِمُ الْمَوْعُودُ الَّذِی تُرَدُّ عَنْهُ الْمَعْذِرَةُ، وَتُرْفَعُ عَنْهُ التَّوْبَةُ، وَتَحُلُّ مَعَهُ الْقَارِعَةُ وَالنِّقْمَةُ»    
۹. نهج البلاغه، شریف رضی، خطبه ۱۸۸؛«وَأُوصِیکُمْ بِذِکْرِ الْمَوْتِ، وَإِقْلاَلِ الْغَفْلَةِ عَنْهُ...»    
۱۰. میزان الحکمه، محمد محمدی ری شهری، ج ۱۳، ص ۲۷۱؛«إنّ الدّابَّةَ إذا لَم تُرتَکَبْ و لَم تُمتَهَنْ و تُستَعمَلْ لَتَصعُبُ و یَتَغیَّرُ خُلقُها، و کذلکَ القُلوبُ إذا لَم تُرفَقْ بذِکرِ المَوتِ و تُتعِبْها دُؤوبُ العِبادَةِ تَقسو و تَغلُظُ»    
۱۱. كنز العمّال، علاءالدین علی بن حسام معروف به متقی هندی، ص ٤٢١٣٠



سایت شهر سوال    



جعبه ابزار