• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

پیشتاز بودن امام علی در کردار

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: آیه نجوا، امام علی (علیه‌السّلام)، پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، صدقه.

پرسش: آیه نجوا چگونه بر فضیلت امام علی (علیه‌السّلام) دلالت دارد؟

پاسخ اجمالی: در صحبت کردن با پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) ثروتمندان همیشه خود را مقدم می‌داشتند و مزاحمت‌هایی به وجود می‌آوردند و باعث تضییع وقت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و آزار مؤمنان فقیر می‌شد. حکم نازل شد که برای صحبت با پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) اول باید صدقه بدهید؛ طبق منابع تفسیری فریقین هیچ کس جز امام علی (علیه‌السّلام) به این آیه عمل نکرد.



«یٰاَیُّهَا الَّذِینَ ءَامَنُواْ اِذَا نَاجَیتُمُ الرَّسُولَ فَقَدِّمُواْ بَینَ یدَی نَجْوَاکُمْ صَدَقَةً ذٰلِکَ خَیرٌ لَّکُمْ وَ اطْهَرُ فَاِن لمْ تَجِدُواْ فَاِنَّ اللهَ غَفُورٌ رَّحِیمٌ؛ ‌ای کسانی که ایمان آورده‌اید! زمانی که می‌خواهید با پیامبر نجوا کنید، پیش از آن، صدقه‌ای بدهید. این [کار] برای شما بهتر و پاکیزه‌تر است. پس اگر [مالی برای صدقه] نیافتید، پس [بدانید] خداوند، آمرزنده و مهربان است.»


در سبب نزول گفته شده: علّت نزول این آیه، مزاحمت‌هایی بود که ثروتمندان به وجود می‌آوردند و باعث تضییع وقت گران‌بهای پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و آزار مؤمنان فقیر می‌شد. وقتی این حکم نازل شد، هم آزمونی برای اغنیا بود، هم کمکی به مستمندان، و هم وسیله‌ای مؤثّر برای کم شدن مزاحمت‌ها.


بیشتر مفسّران شیعه و اهل سنّت نوشته‌اندتنها کسی که به این آیه عمل کرد، امیر‌مؤمنان علی (علیه‌السّلام) بود.با آن‌که او از اصحاب ثروتمند نبود و زندگی ساده و زاهدانه‌ای داشت. علی (علیه‌السّلام) با پیشی‌گرفتن از دیگران در عمل به این آیه، به فضیلت بزرگی دست یافت، به گونه‌ای که عبد‌اللّه بن عمر گفته است:
علی، سه فضیلت داشت که اگر یکی از آنها برای من حاصل می‌شد، از [داشتن] شتران سرخ موی (این تعبیر در میان عرب، برای اشاره به با ارزش‌ترین اموال، به کار می‌رفته است.) بهتر بود: نخست، آن که پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فاطمه (علیها‌السلام) (را به همسری او درآورد؛ دیگر، دادن پرچم به دستش در روز خیبر؛ و دیگر، [نزول] آیه نجوا [در حقّ او].


۱. مجادله/سوره۵۸، آیه۱۲.    
۲. ر.ک:محمدی ری‌شهری، دانش‌نامه امیرالمؤمنین (علیه‌السّلام)، ج۱۰، ص۳۴۷.    
۳. ازدی بلخی، مقاتل بن سلیمان، تفسیر مقاتل بن سلیمان، ج۴، ص۲۶۳.    
۴. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمّی، ج۲، ص۳۵۷.    
۵. طبری، محمد بن جریر، تفسیر الطبری، ج۲۸، ص۲۷.    
۶. ثعلبی، احمد بن محمد، الکشف و البیان، ج۹، ص۲۶۱.    
۷. رازی، محمد بن عمر، التفسیر الکبیر، ج۲۹، ص۴۹۵.    
۸. سیوطی، عبد‌الرحمن، الدرّ‌المنثور، ج۶، ص۱۸۶.    
۹. الالوسی، شهاب‌الدین، تفسیر الآلوسی، ج۱۴، ص۲۲۵.    
۱۰. حسکانی، عبیدالله بن عبدالله، شواهد التنزیل، ج۲، ص۳۲۰.    
۱۱. ثعلبی، احمد بن محمد، تفسیر الثعلبی، ج۹، ص۲۶۲.    
۱۲. قرطبی، شمس‌الدین، تفسیر القرطبی، ج۱۷، ص۳۰۲.    
۱۳. ابن شهرآشوب، محمد بن علی، المناقب، ج۱، ص۳۴۶.    



سایت‌ حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «پیشتاز بودن امام علی در کردار» تاریخ بازیابی۱۳۹۹/۸/۱۹.    






جعبه ابزار