پهن شدن دام‌های شیطان برای اولیای الهی
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: شیطان،
وسوسه، دام،
اولیای الهی.
پرسش: در روایتی می‌خوانیم که شیطان تنها برای اولیای الهی دام خود را می‌گستراند. پس دیگر مردم چگونه فریب او را می‌خورند؟
پاسخ: فردی که با میل و اراده خود گناه می کند ، نیاز چندانی به وسوسه‌کردن او برای انجام
گناه نیست؛ از این‌رو می‌توان گفت بیشترین تلاش شیطان جهت دام‌گستردن برای افرادی از اولیای الهی است که تا به حال فریب او را نخورده و گمراه نشده‌اند.
بر اساس تعالیم
قرآن کریم، شیطان بر انسان تسلط کامل ندارد، بلکه او تنها انسان را به بدی‌ها دعوت می‌کند و برخی آنان دعوتش را می‌پذیرند:
«چون کار به پایان آید، شیطان گوید:
خدا به شما وعده داده بود و وعده او درست بود و من نیز به شما وعده داده بودم ولی به وعده‌ام عمل نکردم و برایتان هیچ دلیل و برهانی نیاوردم جز آن‌که تنها دعوتتان کردم و شما نیز دعوتم را پذیرفتید! پس مرا ملامت مکنید و به نکوهش خویشتن بپردازید».
از طرفی هنگامی که انسان فریب شیطان را خورده و به خداوند و نعمت‌های او
کافر شده باشد، شیطان وی را به حال خود رها می‌کند، اگرچه دائم به وسوسه او نیز می‌پردازد، اما نیاز چندانی برای دام‌گستردن او ندارد، بلکه چه‌بسا خود را از آنان دور می‌کند:
«کَمَثَلِ الشَّیْطانِ اِذْ قالَ لِلْاِنْسانِ اکْفُرْ فَلَمَّا کَفَرَ قالَ اِنِّی بَری‌ءٌ مِنْکَ اِنِّی اَخافُ اللَّهَ رَبَّ الْعالَمینَ؛
همانند شیطان که به آدمی گفت: کافر شو. چون کافر شد، گفت: من از تو بیزارم. من از خدا، آن پروردگار جهانیان می‌ترسم.»
«وَ اِذْ زَیَّنَ لَهُمُ الشَّیْطانُ اَعْمالَهُمْ وَ قالَ لا غالِبَ لَکُمُ الْیَوْمَ مِنَ النَّاسِ وَ اِنِّی جارٌ لَکُمْ فَلَمَّا تَراءَتِ الْفِئَتانِ نَکَصَ عَلی عَقِبَیْهِ وَ قالَ اِنِّی بَری‌ءٌ مِنْکُمْ اِنِّی آری ما لا تَرَوْنَ اِنِّی اَخافُ اللَّهَ وَ اللَّهُ شَدیدُ الْعِقابِ؛
هنگامی که شیطان کردارشان را در نظرشان بیاراست و گفت: امروز کسی بر شما پیروز نمی‌شود و من پشتیبان شما هستم! ولی چون دو گروه (
مسلمانان و کافران) رو در رو شدند او پا به فرار گذاشت و گفت: من با شما نیستم! زیرا چیزهایی می‌بینم که شما نمی‌بینید! من از خدا می‌ترسم زیرا او به سختی مجازات می‌کند.»
از این‌رو می‌توان گفت بیشترین تلاش شیطان جهت دام‌گستردن برای افرادی از اولیای الهی است که تا به حال فریب او را نخورده و گمراه نشده‌اند، تا بدین وسیله آنان را از راه مستقیم خارج نماید.
در همین راستا است که
امام صادق (علیه‌السّلام) به
عبدالله بن جندب فرمود: «شیطان دام‌های خود را در دنیا گسترده و هدف او اولیا و دوستان ما هستند...».
معنای این روایت آن است که فردی که با میل و اراده خود کافر شده، نیاز چندانی به وسوسه‌کردن او برای انجام گناه نیست؛ زیرا او دیگر نیازی به فریب شیطان ندارد، بلکه گاه می‌شود که شیطان به آنها نیاز دارد!
امام صادق (علیه‌السّلام) می‌فرماید: «همانا برخی از کسانی که خود را به
شیعه منتسب می‌دانند تا آن‌جا به
دروغ می‌پردازند که شیطان به دروغ ایشان نیازمند است».
همان‌گونه که گفته شد، معنای این روایات آن نیست که شیطان دام خود را برای غیر اولیای الهی پهن نمی‌کند؛ بلکه چون آنها عملاً در دام افتاده‌اند نیاز چندانی برای به دام‌انداختن مجدد آنها نیست، و شیطان از آنها برای فریب و به دام‌انداختن دیگران استفاده می‌کند، و آنان را جزء لشکریان خود قرار می‌دهد.
پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «پهن شدن دام‌های شیطان برای اولیای الهی»، تاریخ بازیابی۱۴۰۱/۷/۲۰.
