• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

سخن چینی

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



پرسش: در آیات و روایات با سخن چینی چگونه برخورد کرده اند؟



پاسخ:
سخن چنینی، نوعی افشای سرّ و پرده دری و از صفات خبیثه و بسیار پست است و از آن تعبیر به سعایت هم می شود، که موجب کینه و عداوت و دشمنی، بین دو فامیل، یا دو رفیق و یا زن و شوهر می شود.


خداوند تبارک و تعالی می فرماید:
(وَیْلٌ لِکُلِّ هُمَزَة لُمَزَة)؛وای بر هر عیب جو (و سخن چین) و طعنه زن.
هم چنین می فرماید:
(هَمّاز مَشّاء بِنَمِیم مَنّاع لِلْخَیْرِ مُعْتَد أَثِیم)؛ سخن چین و عیب جو، مانع خیر، و ستمگر و گناهکار است.


رسول خدا(صلی الله علیه وآله) نیز می فرماید:
لا یدخل الجنة نمّام
[۳] جامع السعادات، ج ۲، ص ۲۱۲.
؛ سخن چین به بهشت نمی رود.
هم چنین می فرماید:
الا انبئکم بشرارکم؟ قالوا بلی یا رسول الله قال المشّاؤن بالنمیمة، المفرّقون بین الاحبّه، الباغون للبراء المعایب
[۴] جامع السعادات، ج ۲، ص ۲۱۲.
؛ می خواهید شما را به بدترین شما آگاه کنم؟ عرض کردند: بلی، یا رسول الله. فرمود: آنان که به سخن چینی می روند و میان دوستان جدایی می افکنند و برای پاکان عیب جویی می کنند.
پس باید کسی را که از دیگران بدگویی و سخن چینی می کند، نهی از منکر نمود.


۱. همزه/سوره۱۰۴، آیه۱.    
۲. قلم/سوره۶۸، آیه۱۱.    
۳. جامع السعادات، ج ۲، ص ۲۱۲.
۴. جامع السعادات، ج ۲، ص ۲۱۲.



راسخون.    






جعبه ابزار