• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

منظور از صبر و نماز در آیات ۴۵ و ۱۵۳ سوره بقره

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: سوره بقره، نماز، روزه، صبر، صوم، پیامبر اکرم (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، امام علی (علیه‌السّلام).

پرسش: در دو فراز از سوره بقره توصیه شده است که «استعینوا بالصبر و الصلاة». بر اساس روایات، آیا منظور از «صبر»، پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و مراد از «نماز» امام علی (علیه‌السّلام) می‌باشد؟

پاسخ اجمالی: انسان‌ها باید در سختیها از خدا کمک بخواهند و این‌که در این آیه به صبر و نماز توصیه شده است به‌خاطر این است که صبر، هر بلا و یا حادثه عظیمی را کوچک و ناچیز می‌کند و نماز که رویکرد به خدا و پناه بردن به او است، روح ایمان را زنده می‌سازد، و به آدمی می‌فهماند که به جایی تکیه دارد که زوال‌پذیر نیست، و به سببی دست‌ زده که پاره شدنی نیست.
در برخی روایات نیز «صبر» به «روزه» تفسیر شده است؛ یعنی از روزه و نماز کمک بگیرید. ضمناً در روایاتی که تفسیر باطنی آیه هستند نیز صبر به پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و صلاة به ولایت امام علی (علیه‌السّلام) تفسیر شده است.



قرآن کریم برای آن‌که انسان بتواند بر هواها و خواسته‌های نفسانی پیروز گردد و آنها را از قلب خود بیرون کند، می‌فرماید: «وَ اسْتَعینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ؛ از صبر و نماز کمک بگیرید.»
کلمه «استعانت» به معنای طلب کمک است، و این هنگامی صورت می‌گیرد که نیروی انسان به تنهایی نمی‌تواند یک کار مهم و یا حادثه‌ای را که پیش آمده بر وفق مصلحت خود برطرف سازد. این‌که خدا فرمود: از صبر و نماز برای مهمات و حوادث خود کمک بگیرید؛ برای این است که در حقیقت، یاوری به جز خدای سبحان نیست و او است که در کارها و حوادث مهم، یاور انسان است، او است که به انسان کمک می‌کند تا استقامت به خرج داده، ارتباط خود را با خدا وصل نموده، از صمیم دل متوجه او شود و به‌سوی او روی آورد و این همان صبر و نماز است، و این دو بهترین وسیله برای پیروزی است؛ چون صبر، هر بلا و یا حادثه عظیمی را کوچک و ناچیز می‌کند، و نماز که رویکرد به خدا، و پناه بردن به او است، روح ایمان را زنده می‌سازد، و به آدمی می‌فهماند: که به جایی تکیه دارد که زوال‌پذیر نیست، و به سببی دست‌ زده که پاره شدنی نیست.


البته در روایاتی «صبر» به «روزه» تفسیر شده است؛ یعنی از روزه و نماز کمک بگیرید. (مانند: «عن عبدالله بن طلحة عن ابی عبدالله [فی قوله تعالی‌] «وَ اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ» قال: «الصبر هو الصوم».)
ضمناً در روایاتی هم صبر به پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) و صلاة به ولایت امام علی (علیه‌السّلام) تفسیر شده است:
سلمان می‌گوید به علی (علیه‌السّلام) گفتم: ‌ای برادر رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)! درود خدا بر تو باد! آیا مراد از اقامه نماز، همان اقامه ولایت شما است؟ امام فرمود: بلی‌ای سلمان و شاهد آن، سخن خدای تعالی در قرآن است «وَ اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاةِ وَ اِنَّها لَکَبِیرَةٌ اِلَّا عَلَی الْخاشِعِینَ». بر‌این‌اساس، «صبر» پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) است، و «صلاة» اقامه ولایت من است؛ و از‌این‌رو خداوند (با ضمیر مفرد) فرمود: «وَ اِنَّها لَکَبِیرَةٌ» و (با ضمیر مثنی) نفرمود: «و انّهما»؛ زیرا پذیرش ولایت سنگین است، مگر بر خاشعان و خاشعان هم شیعیان بابصیرت‌اند.
[۶] علوی، محمد بن علی، المناقب، ص۶۹-۷۰، الکتاب العتیق، محقق، مصحح، موسوی بروجردی، حسین، قم، دلیل ما، چاپ اول، ۱۴۲۸ق.

ناگفته نماند این تفسیر، تفسیر باطنی بوده و بدان معنا نیست که پذیرش ولایت اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) می‌تواند جایگزین نماز و بهانه‌ای برای ترک آن باشد؛ چرا که خود امام علی (علیه‌السّلام) با استعانت به همین آیه به نماز می‌ایستاد:
ابی بصیر از امام صادق (علیه‌السّلام) نقل می‌کند: هر‌گاه امام علی (علیه‌السّلام) از بروز حادثه ناگواری در هراس می‌شد، به نماز و راز و نیاز با حق تعالی می‌پرداخت، و این آیه را تلاوت می‌کرد: «وَ اسْتَعِینُوا بِالصَّبْرِ وَ الصَّلاة».
[۸] کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۳، ص۴۸۰، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.

در همین راستا امام صادق (علیه‌السّلام) با استناد به همین آیه می‌فرماید: چون مصیبتی بزرگ، یا شدّتی بر کسی فرود آید، باید روزه بگیرد؛ زیرا خدای (عزّ‌و‌جلّ) فرمود: و از روزه و نماز کمک بگیرید.
نتیجه‌گیری نهایی آن است که روایتی که ناظر به تفسیر باطنی آیه است، نمی‌تواند از ارزش تفسیر ظاهری آن بکاهد که در آن، «صلاة» همان «نماز» است و «صبر» دارای مصادیقی؛ مانند «روزه» می‌باشد.


۱. بقره/سوره۲، آیه۴۵.    
۲. بقره/سوره۲، آیه۱۵۳.    
۳. طباطبائی، سید محمد‌حسین‌، المیزان فی تفسیر القرآن، ج‌۱، ص۱۵۲، قم، دفتر انتشارات اسلامی‌، چاپ پنجم‌، ۱۴۱۷ق.    
۴. عیاشی، محمد بن مسعود، التفسیر، ج۱، ص۴۳، محقق، مصحح، رسولی محلاتی،‌هاشم، تهران، المطبعة العلمیة، چاپ اول، ۱۳۸۰ق.    
۵. بقره/سوره۲، آیه۴۵.    
۶. علوی، محمد بن علی، المناقب، ص۶۹-۷۰، الکتاب العتیق، محقق، مصحح، موسوی بروجردی، حسین، قم، دلیل ما، چاپ اول، ۱۴۲۸ق.
۷. مجلسی، محمد‌باقر، بحار الانوار، ج۲۶، ص۲، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.    
۸. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، ج۳، ص۴۸۰، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، آخوندی، محمد، تهران، دار الکتب الاسلامیه، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.
۹. شیخ صدوق، من لا یحضره الفقیه، ج۲، ص۷۶، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۱۳ق.    



پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «منظور از صبر و نماز در آیات ۴۵ و ۱۵۳ سوره بقره»، تاریخ بازیابی۱۴۰۰/۱/۱۰.    






جعبه ابزار