معنای جمله پشیمانی سودی ندارد
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: گناه، سود،
توبه، پشیمانی.
پرسش: چگونه بین این جمله: «پشیمانی سودی ندارد» و این سخن: «همین‌که پشیمان باشی کفایت از توبه می‌کند و کسی که از گناه توبه می‌کند مانند کسی است که گناهی بر ذمه‌اش نیست» جمع می‌کنیم؟ خداوند چگونه به صرف پشیمانی، توبه گناه‌کاران را می‌پذیرد؟ در حالی که کسی که مرتکب فساد شده، آن فساد اثرش را می‌گذارد و امکان بازگشت و تغییری نیست؛ زیرا کسی که
[مثلا
] غصب کرده، شخصیت کسی که غصب شده را نابود کرده است و کسی که کشته شده، دیگر باز نمی‌گردد، و... پس چگونه پشیمانی نسبت به خطاها؛ آن هم نسبت به چیزهایی که دیگر امکان اصلاح آن وجود ندارد، کافی باشد؟ چگونه خداوند بعد از چنین خطاهایی توبه ما را می‌پذیرد؟!
پاسخ: جمله «پشیمانی سودی ندارد» در مواردی گفته می‌شود که دیگر فرصت و موقعیت جبران گذشته وجود نداشته باشد، مثل توبه هنگام
مرگ، یا پشیمانی پس از مرگ.
روایتی که این تعبیر در آن آمده، مربوط به
روز قیامت است.
از
امام سجاد (علیه‌السّلام) نقل شده است: «پس بترسید از پشیمانی، از زیاد‌ه‌روی در گناه، آن‌هم وقتی که پشیمانی سودی ندارد، روزی که گام‌ها بلغزد». ر.ک: «فَاحْذَرُوا نَدَامَةَ التَّفْرِیطِ حَیثُ لَا ینْفَعُ النَّدَامَةُ اِذَا زَلَّتِ الْاَقْدَام»
در گفت‌وگوهای عمومی مردم نیز این جمله که «پشیمانی سودی ندارد»، ضرب المثلی شده برای مواردی که موقعیت و فرصت جبران، گذشته نباشد. بنابراین منافاتی با قبولی توبه در صورت وجود شرایط ندارد.
در مورد قسمت دوم پرسش و این‌که چگونه صرف پشیمانی موجب از بین رفتن گناه می‌شود؟ در پاسخ‌های این سایت بدان پرداخته شده است که توبه شرایطی دارد که با حفظ آن شرایط، موجب از بین رفتن گناهان می‌شود.
