• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

فلسفه ماه های حرام

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلید واژه: ماه های حرام، اعراب
پرسش: فلسفه وجودى و تاریخى ماه‌هاى حرام چیست؟ در تاریخ آمده است که اعراب جاهلى در این ماه‌ها جنگ را ترک مى‌کردند و با آسودگى بت‌هاى خود را پرستش مى‌کردند. آیا این ماه‌ها سنتى ابراهیمى بود که منحرف گشته، یا این که واضع آن اعراب جاهلى بودند؟ با توجه به عملکرد اعراب جاهلى در این ماه‌ها چرا قرآن این ماه‌ها را حرمت نهاده است؟
پاسخ: فلسفه وجودى ماه‌هاى حرام از سوى خدا و به خاطر دست کشیدن از قتل و خون ریزى وجدال است، تا دامنه آرامش و امنیّت فراگیر شود و آدمیان در این مدّت با آسایش خاطر بتوانند در سایه عبادت و بندگى خدا سعادت خویش را تأمین نمایند.
سؤال شما به دو بخش تقسیم مى‌شود:



فلسفه وجودى ماه‌هاى حرام از سوى خدا و به خاطر دست کشیدن از قتل و خون ریزى وجدال است، تا دامنه آرامش و امنیّت فراگیر شود و آدمیان در این مدّت با آسایش خاطر بتوانند در سایه عبادت و بندگى خدا سعادت خویش را تأمین نمایند.
انسانى که مدتى نسبتاً طولانى سختى‌ها و گرفتارى‌هاى جنگ را پشت سر گذاشته، با خاموش شدن صداى چکاچک شمشیرها در ماه‌هاى حرام فرصت پیدا مى‌کند به گذشته خود بیندیشد. اى بسا ترک جنگ دراین مدت عاملى براى برقرارى صلح و آرامش باشد؛ تأیید آن در دین اسلام نشانه روح صلح ‌طلبی است. ناگفته نماند که اگر دشمن بخواهد از این قانون اسلامی سوء استفاده کند و حریم ماه‌هاى حرام را بشکند، اجازه مقابله به مثل داده شده است.


کلمات برخى از مفسّران حاکى از این است که اعراب جاهلى حرمت این ماه‌ها را رعایت کرده‌اند، به گونه‌اى که اگر قاتل پدر خود را در این فاصله زمانى مشاهده مى‌کردند، به او کارى نداشتند.
امّا حرمت این چهار ماه از چه زمانى آغاز شده است، برخى گفته‌اند:

۲.۱ - شریعت حضرت ابراهیم

حرمت این ماه‌ها از شریعت حضرت ابراهیم(ع) است.

۲.۲ - آغاز آفرینش

از برخى روایات استفاده مى‌شود سرآغاز حرمت ماه‌های حرام ، آغاز آفرینش آسمان‌ها و زمین است؛ در روایتى از امام باقر(ع) آمده است:
"به احترام کعبه ، خدا حرمت ماه‌هاى حرام را در کتاب خود، همان روزى که آسمان و زمین را آفرید، وضع کرد که سه ماه آن پشت سر هم و یک ماه آن جداگانه است". دراین باره قرآن مى‌گوید:
"تعداد ماه‌ها نزد خداوند در کتاب ( آفرینش ) الهى از آن روز که آسمان و زمین را آفرید، دوازده ماه است که از آن چهار ماه، ماه حرام است".


۱. تفسیر المیزان، علامه طباطبائی، ج ۹، ص ۳۵۸    
۲. تفسیر المیزان، علامه طباطبائی، ج ۹، ص ۳۵۸    
۳. تفسیر مجمع البیان، طبرسی، مؤسسه اعلمی، بیروت، ج ۵، ص ۵۰    
۴. تفسیر نمونه، آیت الله ناصر مکارم شیرازی، ح ۷، ص ۴۰۹ - ۴۰۸    
۵. تفسیر مجمع البیان، طبرسی، مؤسسه اعلمی، بیروت، ج ۵، ص ۵۰    
۶. تفسیر المیزان، علامه طباطبائی، ج ۹، ص ۳۵۹    
۷. اصول کافی، شیخ کلینی، ج ۴، ص ۲۴۰    
۸. توبه (۹) آیه ۳۶؛ «إِنَّ عِدَّةَ الشُّهُورِ عِندَ اللّهِ اثْنَا عَشَرَ شَهْرًا فِی کِتَابِ اللّهِ یَوْمَ خَلَقَ السَّمَاوَات وَالأَرْضَ مِنْهَا أَرْبَعَةٌ حُرُمٌ ذَلِکَ الدِّینُ الْقَیِّمُ فَلاَ تَظْلِمُواْ فِیهِنَّ أَنفُسَکُمْ وَقَاتِلُواْ الْمُشْرِکِینَ کَآفَّةً کَمَا یُقَاتِلُونَکُمْ کَآفَّةً وَاعْلَمُواْ أَنَّ اللّهَ مَعَ الْمُتَّقِینَ»    



سایت:مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی    


رده‌های این صفحه : فقه | فلسفه احکام | ماه های حرام




جعبه ابزار