فعل تأنیث جن و انس
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: قرآن،
جن،
انس،
فعل،
مذکر،
مؤنث، الانس، الجن،
اسم جنس، جماعه،
لفظ، معنا.
پرسش: چرا با آنکه لفظ «جن» و «انس» مذکرند، برخی فعلهایی که در
قرآن به آنان اسناد داده میشود مؤنث است؟
پاسخ: هر چند این دو کلمه از حیث لفظ،
مفرد و
مذکر هستند، اما گاهی به اعتبار آنکه معنای جمع در این دو کلمه نهفته است، فعل اسنادی و ضمیر ارجاعی به آنها، جمع آورده میشود هم چنین گاهی نیز به اعتبار لفظ «جماعة» که مفرد مؤنث و حاکی از معنای جمعی این دو کلمه میباشد، فعل اسنادی و ضمیر ارجاعی به این دو کلمه مفرد مؤنث آورده میشود.
جن در مقابل انس استعمال میشود و به عموم جنیان و نوع آنها اطلاق میگردد.
به عبارت دیگر، جن به جماعتی از فرزندان «جان» که
پدر تمام جنیان است، اطلاق میشود،
چنان که «انس» نیز
اسم جنس است که برای نوع و جماعت انسانها استعمال میشود.
هر چند این دو کلمه از حیث لفظ، مفرد و مذکر هستند، اما گاهی به اعتبار آنکه معنای جمع در این دو کلمه نهفته است، فعل اسنادی و ضمیر ارجاعی به آنها، جمع آورده میشود. هم چنین گاهی نیز به اعتبار لفظ «جماعة» که مفرد مؤنث و حاکی از معنای جمعی این دو کلمه میباشد، فعل اسنادی و ضمیر ارجاعی به این دو کلمه مفرد مؤنث آورده میشود. مانند اسناد فعل جمع مذکر غایب «ظنوا» و ارجاع ضمیر «هم» و اسناد فعل جمع مذکر مخاطب «ظننتم» و ارجاع ضمیر آن در آیه: «و انهم ظنوا کما ظننتم ان لن یبعث الله احدا»
به «انس» و جن،
و یا اسناد فعل «اجتمعت» که صیغه مفرد مؤنث مغایب است به «الانس» و «الجن» در آیه «قل لئن اجتمعت الانس و الجن علی ان یاتوا بمثل هاذا القرءان لا یاتون بمثله و لو کان بعضهم لبعض ظهیرا
؛ بگو: اگر انسانها و پریان (جن و انس) اتفاق کنند که همانند این قرآن را بیاورند، همانند آن را نخواهند آورد هر چند یکدیگر را (در این کار) کمک کنند»؛ هم چنین اسناد
فعل مضارع «تقول» که صیغه مفرد مؤنث مغایب است به «الانس» و «الجن» به اعتبار لفظ مفرد مؤنث «جماعة» که حاکی از معنای جمعی این دو میباشد.
بنابراین اسناد فعل مذکر در برخی موارد و مؤنث در برخی موارد دیگر به این دو کلمه در آیات
قرآن ، به اعتبارات مختلف لفظی و معنایی بوده و در استعمالات
عرب نیز نه تنها در لفظ
جن و
انس ، بلکه در مطلق اسم جنس، هم مؤنث جایز است هم مذکر.
یعنی به اعتبار مختلف از حیث لفظ و معنا میتوانیم فعل اسنادی به آنها را
مذکر و
مؤنث بیاوریم؛ مانند المراة در مثال: «نعمت المراة سعاد» و «نعم المراة سعاد» که به اعتبار لفظ «المراة» فعل «نعمت»، مؤنث آورده شده و به اعتبار معنایش که جنس است و مذکر، فعل «نعم» مذکر آورده شده است.
پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «فعل تأنیث جن و انس»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۵/۱/۲۴.