فخرفروشی در آخرت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه:دنیا، آخرت، فخرفروشی، تکبر.
پرسش :آیا
فخرفروشی در
آخرت نیز مانند
دنیا ناپسند است؟
با سلام؛ در
قرآن آمده است که
خداوند انسان
خودپسند فخرفروش را دوست ندارد. اما در حدیثی نقل شده است
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌وآله) فرمودند کاری کنید که در
قیامت بر تعداد یارانم بر بقیه انبیاء فخرفروشی کنم. لطفاً مرا راهنمایی کنید؟
در
قرآن کریم در ارتباط با فخرفروشی آمده است که
خدا هیچ خودپسند فخرفروشی را دوست ندارد:«إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ کُلَّ مُخْتالٍ فَخُورٍ».
این آیه در نهی از
تکبر و
تحقیر مردم است؛ یعنی کسانی که به علت تکبّر، مردم را
تحقیر می‌کنند؛ خود را بزرگ می‌پندارند؛ در زمین از روی خودپسندی راه می‌روند و
نازفروشی می‌کنند، خداوند چنین کسانی را دوست نمی‌دارد.
اما آنچه از
پیامبر اسلام (صلی‌الله‌علیه‌وآله) نقل شده -که من به شما در برابر دیگر امت‌ها مباهات و فخر می‌کنم- مربوط به
روز قیامت است:«أَنِّی أُبَاهِی بِکُمُ الْأُمَمَ- یَوْمَ الْقِیَامَةِ حَتَّی بِالسِّقْط».
و همان‌گونه که می‌دانید فخرفروشی در آخرت مذموم و ناپسند نیست؛ چرا که بسیاری از این احکام دنیایی در آخرت جاری نیست، و آخرت محل مباهات نسبت به عمل‌کرد دنیا و دریافت پاداش است:«فَأَمَّا مَنْ أُوتِیَ کِتابَهُ بِیَمینِهِ فَیَقُولُ هاؤُمُ اقْرَؤُا کِتابِیَه»؛
پس کسی که
نامه اعمالش را به دست راستش دهند (از شدّت شادی و مباهات) فریاد می‌زند که (ای
اهل محشر !) نامه اعمال مرا بگیرید و بخوانید!
لذا با آن‌که به رخ کشیدن فضایل در حالت عادی، بویژه اگر از باب تکبر باشد، امری ناشایست است، اما در مواردی همچون راهنمایی جامعه در انتخاب رهبرانی بافضیلت، ممکن است که این فضایل برای عموم بیان شود، بدون آن‌که نشانی از تکبر در گوینده وجود داشته باشد. نیز در روابط و معادلات جهانی، کشورها معمولاً به داشته‌ها و سوابق علمی و فرهنگی خود در برابر دیگران مباهات کرده و آنها را رخ دیگران می‌کشند که اینها نمی‌تواند مصداق نهی قرآنی باشد.
آنچه مورد نهی قرآن است؛ در یک شرایط مساوی در
جامعه دینی است که برخی برای تضعیف و تحقیر هم‌نوعان و برادران دینی خود اقدام به
خودنمایی کنند که این صفت شیطانی و فرعونی است.
پایگاه اسلام کوئست
