عروض

کلیدواژه: عروض، شعر، افاعیل، بحر.

پرسش: منظور از «عروض» در ادبیات شعر فارسی چیست؟

پاسخ:

«عروض»، واژه‌ای عربی و به ‌معنای فن سنجیدن شعر و شناختن وزن‌ها و بحرهای کلام منظوم با افاعیل عروضی و پیدا کردن اوزان اشعار بر پایه آن افاعیل است.

به این دلیل این دانش را «عروض» نامیده‌اند که وزن شعر بر آن عرضه می‌شود.

در ضمن، اصطلاح «عروض» به جزوِ آخر از مصراع یکم هر بیت شعر هم اطلاق می‌شود.

متخصصان فن عروض، وزن‌های موجود در شعرهای فارسی را در نوزده جنسِ مختلف دسته‌بندی کرده‌اند که هر یک از این دسته‌ها را اصطلاحاً «بحر» می‌نامند.

۱.	↑ معین، محمد، فرهنگ فارسی، ج۲، واژه «عروض»، تهران، انتشارات امیرکبیر، چاپ ششم، ۱۳۶۳ ش.
۲.	↑ کابلی، ایرج، عروض (در وزن‌شناسی و عروض)، تهران، نشر آگه، ۱۳۷۶ ش.
۳.	↑ میرصادقی، میمنت، واژه‌نامه هنر شاعری: فرهنگ تفصیلیِ اصطلاحات فن شعر و سبک‌ها و مکتب‌های آن، تهران، انتشارات کتاب مهناز، چاپ سوم، ۱۳۸۵ ش.