• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

عبودیت یعنی چه؟

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلید واژه: عبودیت، بندگی، خضوع
پرسش: عبودیت یعنی چه؟
پاسخ:عبودیت یعنی خضوع و تذلل در مقابل خداوند می باشد و کسی که عبودیت و بندگی خدا را برگزیده است، در تمام مراحل زندگى و حتى در جزئیات اعمال و رفتار نیز طبق رضاى پروردگار عمل می‌کند؛ یعنى واجبات را انجام می‌دهد و محرمات را ترک می‌کند.
عمل به واجبات و پرهیز از محرمات حداقل مرتبه بندگی و عبودیت است. مراتب بعدى آن انقطاع از خلق و توجه محض به پروردگار می‌باشد.



اهل لغت عبودیت را به معناى خضوع و تذلل گرفته اند:
راغب در مفردات مى نویسد: «عبودیت اظهار تذلل و عبادت نهایت تذلل است.»


عنوان بصرى از امام صادق(ع) در مورد حقیقت عبودیت پرسش: کرد ایشان فرمود: «حقیقت بندگى درسه چیز است: اول این که بنده، خودش را مالک چیزهایى که خدا به وى عطا کرده نداند، زیرا بندگان مالک چیزى نمى شوند، بلکه مال را مالِ خدا می‌دانند و در همان طریق که فرموده به مصرف مى رسانند.
دوم این که بنده خودش را در تدبیر امور ناتوان بداند. سوم این که خودش را در انجام اوامر و ترک نواهى خدا مشغول بدارد.»(۲)


کسی که عبودیت و بندگی خدا را برگزیده است، در تمام مراحل زندگى و حتى در جزئیات اعمال و رفتار نیز طبق رضاى پروردگار عمل می‌کند؛ یعنى واجبات را انجام می‌دهد و محرمات را ترک می‌کند.
عمل به واجبات و پرهیز از محرمات حداقل مرتبه بندگی و عبودیت است. مراتب بعدى آن انقطاع از خلق و توجه محض به پروردگار می‌باشد.


امام باقر(ع) می‌فرماید: «هیچ بنده اى آن طور که شایسته و سزاوار است خدا را عبادت نکرده تا آن که از همه مرد منقطع شود در این حال خداوند می‌فرماید: این بنده خود را براى من خالص کرده پس اورا به کرمش می‌پذیرد».


امام علی(ع) براى عبادت پروردگار سه درجه و مرتبه ذکر می‌کند و می‌فرماید: «گروهى خدا را به انگیزة پاداش مى پرستند این عبادت تجارت پیشگان است و گروهى او را از ترس می‌پرستند این عبادت برده صفتان است و گروهى او را براى آن که او را سپاس گزارى کرده باشند مى پرستند این عبادت آزادگان است».
رسول اکرم(ص) برترین عبادت را عبادت عاشقانه می‌داند و می‌فرماید: «برترین مردم کسى است که نسبت به عبادت عشق ورزد».



۱. المفردات، راغب اصفهانی، ص ۳۱۹    
۲. بحارالانوار، علامه مجلس، ج ۶۷، ص ۱۱۱    
۳. نهج البلاغه، شریف رضی، کلمات قصار ۲۲۸    
۴. بحارالانوار، علامه مجلسی، ج ۶۷، ص ۲۵۳    



سایت مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی    



جعبه ابزار