سروران اهل بهشت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: پیامبر،
امام علی،
شیعه،
اهل‌سنت.
پرسش: در برخی احادیث،
حمزة بن عبدالمطلب و
جعفر بن ابی‌طالب، در کنار پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، امام علی (علیه‌السّلام)،
فاطمه (سلام‌الله‌علیها)،
حسنین (علیه‌السّلام)، و
امام مهدی (علیه‌السّلام)، «سَروران اهل بهشت» نامیده شده‌اند. آیا آنان در فضیلت، هم‌سان با
اصحاب کسا هستند؟
این احادیث از نظر سند، معتبر نیستند، ولی در منابع معتبر شیعه و اهل‌سنت آمده‌اند؛ ولی با توجّه به دو نکته معلوم می‌شود که این تصوّر صحیح نیست:
سیادت و سَروری
اهل‌بهشت، یک امر نسبی است. از‌این‌رو در احادیثی دیگر، افراد دیگری نیز سَرور اهل‌بهشت نامیده شده‌اند، مانند آنچه از امام علی (علیه‌السّلام) نقل شده که:
«سادَةُ اهلِ الجَنَّةِ الاَسخِیاءُ وَ المُتَّقونَ؛
سَروران اهل‌بهشت، سخاوت‌مندان
تقوا پرهیزگارند.»
«سادَةُ اهلِ الجَنَّةِ الاَتقیِاءُ الاَبرارُ؛
سَروران اهل‌بهشت، تقواپیشگان نیکوکاراند.»
«سادَةُ اهلِ الجَنَّةِ المُخلِصونَ؛
سَروران اهل‌بهشت، اهل‌اخلاص‌اند.»
بنابر‌این، توصیف برخی افراد به سَروری اهل‌بهشت، نه جامع افراد است و نه مانع اغیار. هم‌چنین ویژگی یاد شده در احادیث این باب، نه دلیل هم‌سان بودن حمزه و جعفر با پیامبر (صلی‌اللَّه‌علیه‌و‌آله) در فضیلت می‌شود و نه دلیل برتری آنان بر سایر اهل‌بیت (علیهم‌السّلام) که نامشان در این احادیث نیامده است.
بر اساس احادیث معتبر، هیچ کس در فضیلت، هم‌سان با پیامبر خاتم (صلی‌اللَّه‌علیه‌و‌آله) و اهل‌بیت آن بزرگوار نیست و بالاترین درجات بهشت، به آنان اختصاص دارد.
حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «سروران اهل بهشت» تاریخ بازیابی۱۳۹۷/۳/۲۱.
