• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

خودکشی و انتقال به عالم دیگر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف


کلیدواژه: خودکشی، زمان مرگ، دنیا، زمان معاینه، عالم برزخ.

پرسش: آیا این موضوع حقیقت دارد که فردی که خودکشی کرده تا زمان مرگ واقعی‌اش در دنیا، در حوالی قبرش در ظلمات و تاریکی به سر می‌برد؛ یعنی به طور واقعی وارد دنیای دیگری نخواهد شد؟

پاسخ: این‌گونه نیست که آدمی یک مرگ واقعی و یک مرگ غیر واقعی داشته باشد و بین اینها او در یک جای خاصی سیر و گردش کند؛ بلکه شروع واقعه مرگ با زمان معاینه آغاز می‌شود و سپس مرگ او محقق می‌شود و انسان به محض جان سپردن به برزخ منتقل می‌شود. عالم دیگری بین دنیا و برزخ نیست که در آنجا برای مدتی بماند یا وقایع خاصی را ببیند. اگرچه انتقال آدم از دنیا به برزخ برای بعضی به‌راحتی و سرعت صورت نمی‌پذیرد، ولی بالاخره پیش روی انسان‌ها یک عالم بیشتر نیست و آن هم برزخ است و به محض جان دادن از عالم دنیا به عالم برزخ منتقل می‌شود.


بشر پیرامون واقعه مرگ و چگونگی درگیری انسان با این واقعیت سهمگین و رخدادهایی که قبل و بعد از آن صورت می‌گیرد، هیچ اطلاعی ندارد و هیچ راهی هم از طریق علوم بشری نمی‌تواند او را به این حقایق برساند. تنها راهی که ما را به این وقایع آشنا می‌کند، قرآن و روایات معصومین (علیهم‌السلام) است.
البته درک خیلی از قضایا و وقایع برزخ برای ما ممکن است مبهم باشد و تصویری که پیش روی ما باشد، تصویر روشنی نباشد؛ ولی با مراجعه به کتاب آسمانی قرآن و سخنان اهل بیت عصمت و طهارت (علیهم‌السلام) متوجه این نکته می‌شویم که خبرهایی هست و باید خود را برای وقایعی نه‌چندان تلخ و عظیم آماده کنیم.

با رجوع به متون دینی و معارف اسلامی، این مطلب برای ما روشن می‌شود:

آدمی هنگام مرگ لحظه‌ای برای او پیش می‌آید که هنوز فرشته مرگ را ملاقات نکرده و هنوز جان نسپرده است؛ اما متوجه می‌شود که پرده‌های ظواهر دنیا از پیش روی او کنار رفته و حقایقی بر او ظاهر می‌شود و این لحظه‌ای است که زبان آدمی از حرف زدن می‌ایستد؛ ولی چشم باطن او نظاره‌گر این وقایع برزخی است. از این لحظه به «زمان معاینه» تعبیر شده؛ یعنی زمانی که چشم آخرتی و برزخی انسان باز می‌شود و در همین لحظه است که انسان مال، فرزند و عمل خود را می‌بیند و با آنها گفت‌وگویی دارد. (به این منبع رجوع شود:
[۱] مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج۴، ص۶۵۳ - ۶۵۴، صدرا، چ۱، ۱۳۶۸ش.
[۲] مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج۴، ص۵۵۶ - ۵۵۷، صدرا، چ۱، ۱۳۶۸ش.    
)

۲.۱ - بیان یک روایت

(در روایت آمده است: انسان در هنگام مرگ، مال، فرزند و عمل خود را می‌بیند و به مال خود می‌گوید من برای کسب و ‌اندوختن تو بسیار حریص و بخیل بودم، تو برای من چگونه‌ای؟ مال در پاسخ می‌گوید: به مقدار کفن از من برگیر. سپس به فرزندان می‌گوید، به خدا سوگند! من شما را بسیار دوست داشتم و حفاظت می‌کردم شما برای من چه می‌کنید؟ آنان می‌گویند تو را به قبر رسانیده، در آن دفن می‌کنیم. آن‌گاه به کردار خویش می‌گوید من به تو رغبتی نشان نمی‌دادم و برایم سنگین بودی، تو برای من چه می‌کنی؟ عمل انسان می‌گوید من در قبر و قیامت و نشور با تو خواهم بود تا به حضور پروردگارت برسیم). (به این منبع رجوع شود:
[۳] فیض کاشانی، ملامحسن، علم‌الیقین، ج۲، ص۱۰۷۰، تحقیق محسن بیدارفر، بیدار، ۱۴۱۸ق.    
)

پس از زمان معاینه، انسان در وادی مرگ فرو می‌رود و با رخدادی نه‌چندان تلخ روبه‌رو می‌شود و با سپردن جان خود به فرشته مرگ و عزرائیل، انسان به عالم برزخ منتقل می‌شود.

این‌چنین نیست که آدمی یک مرگ واقعی و یک مرگ غیر واقعی داشته باشد و بین اینها او در یک جای خاصی سیر و گردش کند؛ بلکه شروع واقعه مرگ با زمان معاینه آغاز می‌شود و سپس مرگ او محقق می‌شود و انسان به محض جان سپردن به برزخ منتقل می‌شود. عالم دیگری بین دنیا و برزخ نیست که در آنجا برای مدتی بماند یا وقایع خاصی را ببیند. اگرچه انتقال آدم از دنیا به برزخ برای بعضی به‌راحتی و سرعت صورت نمی‌پذیرد، ولی بالاخره پیش روی انسان‌ها یک عالم بیشتر نیست و آن هم برزخ است و به محض جان دادن از عالم دنیا به عالم برزخ منتقل می‌شود.

۱. معاد شناسی، علامه طهرانی.
۲. معاد، شهید دستغیب.
۳. منازل الاخرة، محدث قمی.

۱. ↑ مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج۴، ص۶۵۳ - ۶۵۴، صدرا، چ۱، ۱۳۶۸ش.
۲. ↑ مطهری، مرتضی، مجموعه آثار، ج۴، ص۵۵۶ - ۵۵۷، صدرا، چ۱، ۱۳۶۸ش.    
۳. ↑ فیض کاشانی، ملامحسن، علم‌الیقین، ج۲، ص۱۰۷۰، تحقیق محسن بیدارفر، بیدار، ۱۴۱۸ق.    



سایت ‌اندیشه قم، برگرفته از مقاله «خودکشی و انتقال به عالم دیگر»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۸/۰۵/۲۲.    



رده‌های این صفحه : ارواح | برزخ | خودکشی | دنیا | مباحث اعتقادی | مباحث فلسفی | مباحث کلامی | مرگ | معاد | معاد شناسی | معارف اسلامی
جعبه ابزار