• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

حکم زنا

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: زنا، نامحرم، زناکار، حد عفت، تعزیر.

پرسش: اعمال منافی عفت چه حکمی دارد و آیا اگر این اعمال به حد زنا نرسد، باز گناهی دارد؟

پاسخ:



ارتکاب عمل زنا از نظر قرآن گناه بزرگی است که خداوند دربارۀ آن می‌فرماید: «وَ لا تَقْرَبُوا الزِّنی‌ إِنَّهُ کانَ فاحِشَةً وَ ساءَ سَبِیلًا»؛ " نزدیک زنا نشوید؛ چراکه عمل بسیار زشتی است و راه و روش بدی است."
[۶] کلینی، یعقوب، ترجمه مصطفوی، سید جواد، اصول کافی، ج ۳، ص ۳۹۱، انتشارات وفا، ۱۳۸۲.



در این بیان کوتاه به سه نکته اشاره شده است:

۲.۱ - أ. عوامل نزدیکی به زنا

می‌گوید به این عمل شرم‌آور نزدیک نشوید، این تعبیر علاوه بر تأکیدی که در عمق آن نسبت به خود این عمل نهفته شده، اشاره لطیفی به این است که آلودگی به زنا غالباً مقدماتی دارد که انسان را تدریجاً به آن نزدیک می‌کند، نگاه‌های حرام و چشم‌چرانی، برهنگی و بی‌ حجابی، مطالعه کتاب‌ها و "نشریات فاسد"، دیدن "فیلم‌های آلوده"، ارتباط با "کانون‌های فساد"، خلوت با نامحرم (یعنی بودن مرد و زن نامحرم در یک مکان خالی و تنها) و بالاخره ترک ازدواج برای جوانان، و سخت‌گیری‌های بی‌دلیل طرفین در این زمینه، هر یک مقدمه‌ای برای این کار محسوب می‌شود و می‌تواند از عوامل "قرب به زنا" باشد که با یک جملۀ کوتاه در آیه فوق همه آنها نهی شده است، و در روایات اسلامی نیز هرکدام جداگانه مورد نهی قرار گرفته است.

۲.۲ - ب. بزرگی گناه زنا

تعبیر"إِنَّهُ کانَ فاحِشَةً" که مشتمل بر سه تأکید است (انّ و استفاده از فعل ماضی و تعبیر به فاحشه) عظمت این گناه آشکار را آشکارتر می‌کند.

۲.۳ - ج. بدی راه زنا

جمله "ساءَ سَبِیلًا" (راه زنا بد راهی است) بیانگر این واقعیت است که این عمل راهی به مفاسد دیگر در جامعه می‌گشاید.


به‌هر‌حال هم زنا که عبارت است از عمل زناشویی با غیر همسر شرعی (دائم یا موقت) است حرام و گناه است و هم کارهای دیگری که از آنها به‌عنوان مقدمه و عوامل قرب به زنا نام بردیم و تنها تفاوتی که بین زنا و کارهای دیگری که به حد زنا نمی‌رسد، وجود دارد این است که حاکم شرع و دستگاه قضایی بر زن و مرد زناکار حد شرعی (مجازات معینی را که خداوند در قرآن بیان فرموده است: «الزَّانِیَةُ وَ الزَّانی‌ فَاجْلِدُوا کُلَّ واحِدٍ مِنْهُما مِائَةَ جَلْدَةٍ وَ لا تَأْخُذْکُمْ بِهِما رَأْفَةٌ فی‌ دینِ اللَّهِ إِنْ کُنْتُمْ تُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَ الْیَوْمِ الْآخِرِ وَ لْیَشْهَدْ عَذابَهُما طائِفَةٌ مِنَ الْمُؤْمِنینَ»؛ " هر یک از زن و مرد زناکار را صد تازیانه بزنید و نباید رأفت (و محبت کاذب) نسبت به آن دو شما را از اجرای حکم الهی مانع شود، اگر به خدا و روز جزا ایمان دارید! و باید گروهی از مؤمنان مجازاتشان را مشاهده کنند". ) جاری می‌کند؛ اما اگر اعمال منافی عفت و کارهای خلاف شرع زن و مرد نامحرم به مرحله زنا نرسد، باز هم گناه انجام داده‌اند و حاکم شرع و دستگاه قضایی می‌تواند با توجه به شدت و ضعف گناه آنها را به مجازات‌های کم‌تر از حد شرعی زنا تنبیه (تعزیر) نماید.



۱. اسراء (۱۷)، آیه ۳۲.    
۲. فرقان (۲۵)، آیه ۶۸ و ۶۹.    
۳. اعراف (۷)، آیه ۳۳.    
۴. انعام (۶)، آیه ۱۵۱.    
۵. کلینی، اصول کافی، ج ۲، ص ۳۰.    
۶. کلینی، یعقوب، ترجمه مصطفوی، سید جواد، اصول کافی، ج ۳، ص ۳۹۱، انتشارات وفا، ۱۳۸۲.
۷. نجفی، محمدحسن، جواهر الکلام، ج ۴۱، ص ۲۶۰ و ۲۵۸، دار احیاء التراث العربی لبنان، ۱۹۸۱.    
۸. حر عاملی، وسائل الشیعه، ج ۲۸، ص ۶۱، کتاب الحدود.    
۹. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج ‌۱۲، ص ۱۰۳.    
۱۰. نور (۲۴)، آیه ۲.    



پایگاه اسلام کوئست.    



جعبه ابزار