• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تفاوت ابلیس و شیطان

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدوازه: شیطان ، ابلیس ، تفاوت ابلیس و شیطان ، طغیان ، عصیان
‌پرسش: از نظر قرآن تفاوت ابلیس و شیطان چیست؟
پاسخ : بر اساس آیات قرآن کریم،‌ ابلیس یکی از جنیان بوده که بر اثر کثرت عبادت، جزء ملائک قرار گرفت اما بعد از خلقت آدم، چون دستور خداوند‌ را عصیان کرد و بر آدم سجده نکرد، از درگاه الهی رانده شد. اما شیطان به هر موجود طغیانگر و مخالفی گویند خواه از انسان‌ها باشد یا از جن و یا از حیوانات. و ابلیس را از آن جهت شیطان می‌نامند که طغیان نموده و دستور الهی را مخالفت کرد. پس شیطان اسمی عام است،‌ که شامل ابلیس و غیر او می‌شود.



برای دستیابی به پاسخ، ضروری است دو واژه شیطان و ابلیس تبیین گردد.
شیطان از ماده «شطن» به معنی مخالفت می‌باشد،‌ و به هر موجود طغیانگر و مخالفی گویند، خواه از انسان‌ها باشد یا از جن و یا از حیوانات
[۱] المنجد فی اللغة.
.

۱.۱ - استعمال شیطان در قرآن

کلمه شیطان در قرآن به سه صورت استعمال شده است:
۱. مفرد شیطان بدون الف ولام؛ در این صورت مراد، شیطان غیر معین است و می تواند شامل هر فردی از شیاطین جن و انس، بشود مثل این آیه ی شریفه: «وَ مَنْ یَعْشُ عَنْ ذِکْرِ الرَّحْمنِ نُقَیِّضْ لَهُ شَیْطاناً فَهُوَ لَهُ قَرینٌ » یعنی هر کس از یاد خدا روی‌گردان شود شیطانی را به سراغ او می‌فرستیم که همواره قرین اوست!.
۲- مفرد الشیطان همراه با الف و لام؛ در این صورت غالباً به معنی خاص یعنی ابلیس آمده است، مثل آیه شریفه: «یا بَنی‌ آدَمَ لا یَفْتِنَنَّکُمُ الشَّیْطانُ کَما أَخْرَجَ أَبَوَیْکُمْ مِنَ الْجَنَّةِ» یعنی: ای فرزندان آدم! شیطان شما را نفریبد، آن گونه که پدر و مادر شما را از بهشت بیرون کرد. و در برخی موارد نیز به معنای عام آمده است، مثل این آیه ی شریفه: «الشَّیْطانُ یَعِدُکُمُ الْفَقْرَ وَ یَأْمُرُکُمْ بِالْفَحْشاء...» یعنی شیطان شما را از فقر و تهیدستی بیم می دهد و به فحشا و زشتی ها فرا می خواند.» در این جا (الف و لام) در معنای جنس (عام) بکار رفته است؛ چون ترساندن از فقر و دعوت به عمل خلاف شرع گاهی از طرف شیطان انسانی نیز صورت می‌پذیرد.
۳. شیاطین به صورت جمع؛ و این نشانگر آن است که شیطان مصادیق متعدد و مختلفی دارد در حالی که اگر کلمه شیطان اسم برای فرد خاص (ابلیس) بود، ‌به صورت مفرد می‌آمد. علاوه این که در برخی از آیات بعد از کلمه شیاطین به ‌اختلاف جنس شیطان‌ها نیز اشاره می‌کند، مانند آیه شریفه: «وَ کَذلِکَ جَعَلْنا لِکُلِّ نَبِیٍّ عَدُوًّا شَیاطینَ الْإِنْسِ وَ الْجِن» «و بدین گونه برای هر پیامبری دشمنانی از شیطان های انسان و جن قرار دادیم.»



ابلیس از کلمه (ابلاس) و به معنای غم و اندوهی است که از شدت یأس و ناامیدی باشد. خداوند می فرماید: « وَ یَوْمَ تَقُومُ السَّاعَةُ یُبْلِسُ الْمُجْرِمُون‌» یعنی: و روزی که قیامت بر پا شود،‌ تبهکاران نومید و غمگین می‌شوند. ابلیس را بدین جهت به این نام می‌خوانند چون از رحمت خدا ناامید شد و علت آن تمرد از دستور خداوند متعال بود.
قرآن در این زمینه می فرماید: «و به یاد آرید زمانی را که به فرشتگان گفتیم برای آدم سجده کنید، آنها همگی سجده کردند و به جز ابلیس، ‌او از جن بود. پس از فرمان پروردگارش خارج شد»

. خداوند از او سؤال کرد: «ای ابلیس چه چیز مانع تو از سجده کردن بر مخلوقی که با قدرت خود او را آفریدم گردید؟ آیا تکبر کردی یا از برترین بودی؟ (خود را برتر دیدی) ابلیس جواب داد: من از او بهترم مرا از آتش آفریده ای و او را از گل . و در این جا بود که خداوند دستور به اخراج او داد و او را از صف ملائک جدا نمود البته او از ابتدا نیز از ملائک نبود. بلکه به خاطر بندگی و اطاعت و قرب به پروردگار، در صف فرشتگان جای گرفت.
امام رضا علیه السلام فرمودند:" نام ابلیس، «حرث یا حارث» بوده است. و ابلیس نامیده شد زیرا از رحمت خدا مأیوس گردید."
[۱۳] سفینة البحار، ج ۱، ص ۹۹.

ابن عربی، صاحب کتاب فتوحات مکیه در خصوص نامگذاری ابلیس می نویسد: اولین کسی که شیطان نامیده شد، [۱۲]     بود، پس خداوند او را ابلاس نمود. یعنی از رحمت خود طرد و مأیوسش کرد.
[۱۴] الفتوحات المکیه، ابن عربی، ج ۱، ص ۱۳۴.


۲.۱ - مهلت خواهی ابلیس

قرآن می فرماید: وقتی که خداوند او را از صف ملائک خارج نمود عرض کرد: « پروردگارا پس مرا تا روزی که (خلایق) برانگیخته می شوند، مهلت ده، خداوند فرمود: تو از مهلت یافتگانی تا روز و زمانی معین.»
وقتی ابلیس از زنده بودن خود مطمئن گشت گفت: «به عزت تو سوگند که همه ی (مردم) را گمراه خواهم کرد. مگر بندگان تو،‌ آنان که خالص شده اند.
پس او دشمن قسم خورده بشریت است. توصیه و سفارش اکید خداوند به بندگانش این است که: «به درستی که شیطان (ابلیس) دشمن شماست پس او را دشمن بدارید.»
البته ذکر این نکته لازم است که همه شیاطین تابع دستورت ابلیس بوده و تحت فرماندهی او می‌باشند. قرآن کریم از این گروه بعنوان حزب شیطان (ابلیس) نام می‌برد."اسْتَحْوَذَ عَلَیْهِمُ الشَّیْطانُ فَأَنْساهُمْ ذِکْرَ اللَّهِ أُولئِکَ حِزْبُ الشَّیْطانِ أَلا إِنَّ حِزْبَ الشَّیْطانِ هُمُ الْخاسِرُون‌": «شیطان (ابلیس) بر آنها چیره شده پس یاد خدا را از خاطرشان برده است، ‌آنان حزب شیطانند. آگاه باش که حزب شیطان همان زیان کارانند»


نتیجه این که:
ابلیس، اسم شیطان خاصی است که بواسطه نافرمانی از درگاه خداوند متعال رانده شد و شیطان یک مفهوم کلی است به معنی موجود متمرد و طغیانگر که شامل ابلیس و دیگر شیاطین از جن و انس و حتی حیوانات می‌گردد.


۱. المنجد فی اللغة.
۲. سوره زخرف/۴۳، آیه ۳۶.    
۳. سوره اعراف/۷، آیه ۲۷.    
۴. سوره بقره/۲، آیه ۲۶۸.    
۵. سوره انعام/۶، آیه ۱۱۲.    
۶. سوره روم/۳۰، آیه ۱۲.    
۷. راغب اصفهانی، المفردات فی غریب القرآن، ص ۶۰.    
۸. سوره کهف/۱۸، آیه ۵۰.    
۹. سوره ص/۳۸، آیات ۷۵-۷۶.    
۱۰. سوره ص/۳۸، آیات ۷۷-۷۸.    
۱۱. تفسیر نمونه، ج ۱۹، ۳۴۱.    
۱۲. تفسیر نمونه، ج ۱۲، ۴۶۲.    
۱۳. سفینة البحار، ج ۱، ص ۹۹.
۱۴. الفتوحات المکیه، ابن عربی، ج ۱، ص ۱۳۴.
۱۵. سوره ص/۳۸، آیات ۷۹-۸۱.    
۱۶. سوره ص/۳۸، آیات ۸۲-۸۳.    
۱۷. سوره فاطر/۳۵، آیه ۶.    
۱۸. سوره مجادله/۵۸، آیه ۱۹.    



اسلام کوئست    


رده‌های این صفحه : شیطان




جعبه ابزار