• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تبدیل شدن برخی دوستان به دشمن در روز قیامت

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: خداوند، روز قیامت، قرآن.

پرسش: چه دوستانی در قیامت، رابطه‌ دوستی خود را قطع کرده و به دشمنان یکدیگر تبدیل می‌شوند؟

پاسخ اجمالی: طبق روایات هر دوستی و محبتی که در دنیا برای خدا نباشد، در قیامت تبدیل به عداوت و دشمنی می‌شود. یعنی باید دوستی‌ها و همین‌طور دشمنی‌های انسان برای رضای خدا و از رو تقوی باشد و گرنه در نهایت تبدیل به دشمنی می‌شود.



در آموزه‌های دینی، ویژگی‌های گوناگونی برای روز قیامت اعلام شده است که یکی از آنها گسسته‌شدن پیوندهای دوستی و تبدیل‌شدن برخی از دوستی‌ها به دشمنی است. در قرآن و روایات یک قاعده‌ کلی و جامع در این زمینه مطرح شده است که هر دوستی که سبب دور شدن انسان از خداوند و دوستان خدا شود در روز قیامت جزو دشمنان انسان قرار می‌گیرد:
خداوند در قرآن می‌فرماید:
«الْاَخِلَّاءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ اِلَّا الْمُتَّقِینَ‌؛ همه‌ دوستان در آن‌ روز دشمن یکدیگرند مگر پرهیزکاران.»


رسول خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: «بهترین مردم بعد از پیامبران کسانی هستند که خداوند را دوست می‌دارند و برای او دیگران را هم دوست خود می‌گیرند. هر محبتی غیر از خدا در نهایت موجب دوری می‌شود، مگر این دو محبت. محبت خدا و محبت دیگران برای خدا، همواره موجب سود و زیادتی می‌گردد و در آن هرگز نقصانی پدید نمی‌آید، خداوند متعال فرموده است: «الْاَخِلَّاءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ لِبَعْضٍ عَدُوٌّ اِلَّا المُتَّقِینَ»؛ زیرا محبت، تبرّی (بیزاری جستن) از غیر محبوب است».


امام باقر (علیه‌السّلام) فرمود: «دو مؤمنی که در راه خدا با یکدیگر برادر شدند، کسی که در درجه‌ بالاتری از بهشت قرار گرفت، می‌گوید: «پروردگارا! دوستم مرا به طاعت تو فرمان می‌داد، مرا از معصیت تو باز می‌داشت و نسبت به پاداش‌هایت، ترغیب و تشویق می‌نمود. پس او را نیز در همین درجه در کنار من قرار ده. خداوند متعال تقاضایش را پذیرفته هر دو را در یک‌جا قرار می‌دهد امّا دو منافق که یکی در درجه‌ پایین‌تری از جهنّم قرار می‌گیرد، می‌گوید: «پروردگارا! فلانی مرا به گناه دستور می‌داد و مرا از اطاعت تو باز می‌داشت و مرا نسبت به پاداش‌های تو بی‌میل می‌کرد و هرگز مرا از دید تو نمی‌ترساند پس من و او را در این درجه‌ پایین و در یک مکان قرار ده. خداوند نیز آن دو را نیز در یک محل قرار می‌دهد. آن‌گاه حضرت، آیه‌ «الْاَخِلَّاءُ یَوْمَئِذٍ بَعْضُهُمْ...» را تلاوت فرمود.


امام صادق‌ (علیه‌السّلام) فرمود: «اَلَا کُلُ‌ خُلَّةٍ کَانَتْ‌ فِی‌ الدُّنْیَا فِی غَیْرِ اللَّهِ فَاِنَّهَا تَصِیرُ عَدَاوَةً یَوْمَ الْقِیَامَة»؛ بدانید هر دوستی که در دنیا برای خدا نباشد، در قیامت تبدیل به عداوت و دشمنی می‌شود.
طبیعی است که این‌گونه دوستی‌ها در آن‌روز تبدیل به عداوت و دشمنی شود؛ چرا که هر کدام از آنها دیگری را عامل بدبختی و بیچارگی خود دانسته؛ و از همین‌رو به او می‌گوید که تو این‌ راه را به من نشان دادی و مرا به سوی آن دعوت کردی؛ تو دنیا را در نظر من زینت دادی و مرا به آن تشویق نمودی؛ تو مرا غرق غفلت و غرور ساختی و از سرنوشتم بی‌خبر کردی.


۱. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج۲۱، ص۱۱۰، تهران، دار الکتب الاسلامیة، چاپ دهم، ۱۳۷۱ش.    
۲. زخرف/سوره۴۳، آیه۶.    
۳. منسوب به امام جعفر صادق (علیه‌السلام)، مصباح الشریعة، ص۱۹۴، بیروت، اعلمی، چاپ اول، ۱۴۰۰ق.    
۴. مجلسی، محمد‌باقر، بحار‌الانوار، ج۷۱، ص۲۷۸، بیروت، دار احیاء التراث العربی، چاپ دوم، ۱۴۰۳ق.    
۵. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ‌ ج۲، ص۲۷۸، محقق، مصحح، موسوی جزائری، سید طیب، قم، دار الکتاب، چاپ سوم، ۱۴۰۴ق.    
۶. مکارم شیرازی، ناصر، تفسیر نمونه، ج‌۲۱، ص۱۱۰.    



پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «تبدیل شدن برخی دوستان به دشمن در روز قیامت» تاریخ بازیابی۱۳۹۹/۹/۱۸.    






جعبه ابزار