با تأمّل در آیاتی که موضوع «بلوغ» در آنها مطرح شده است، می‌توان به این نتایج دست یافت که: ۱. در قرآن، فرقی میان بلوغ دختر و پسر گذاشته نشده است. ۲. در قرآن، سنّ خاصّی برای بلوغ مطرح نشده؛ بلکه بر علائم و نشانه‌های طبیعی آن (مانند: بلوغ جنسی و رشد عقلی) تکیه شده است. ۳. کاربرد واژه «بلوغ» در قرآن، در همه جا به یک معنا نیست؛ بلکه گاه به معنای بلوغ جنسی، گاه به معنای بلوغ حقوقی، و گاه به معنای بلوغ مدیریتی است. ۴. در قرآن کریم، «بلوغ جنسی» تنها مبدأ یک حکم تکلیفی شناخته شده و آن، «وجوب استیذان برای ورود به اتاق استراحت پدر و مادر» است.
