انقطاع از دنیا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلید واژه: انقطاع، دنیا
پرسش: انقطاع از دنیا در گرو چه اموری است ؟
پاسخ:منشأ
محبت به دنیا غفلت از
خدا است. اگر کسی بداند دل بستگی به دنیا چه آثار و نتایج زیان باری دارد از آن فاصله خواهد گرفت.
منشأ محبت به دنیا
غفلت از خدا است. قرآن مجید می فرماید:ما جعل الله لرجل من قلبین فی جوفه؛ خداوند دو قلب در درون هر فردی قرار نداده است.
یعنی
محبت به دنیا با
محبت به خدا جمع نمی شود. بنابراین راه انقطاع از دنیا پیوستن به معشوق واقعی است.
آن کس که تو را شناخت جان را چه کند فرزند و عیال و خانمان را چه کند
امام باقر(ع) می فرماید: أکثر ذکر الموت فانه لم یکثر انسان ذکر الموت الا زهد فی الدنیا؛ مرگ رازیاد یاد کن که کسی مرگ را یاد نکرد مگر آن که نسبت به دنیا بی رغبت شد.
علی (ع) به فرزندش نصیحت می کند که آخرت را زیاد یاد کن و آن چه در او از
نعمت و
عذاب دردناک است که این یاد تو را نسبت به
دنیا زاهد می سازد و دنیا را در نزدت کوچک می کند.
قرآن مجید با بیان بی اعتباری و فنای دنیا پیروانش را از دام وابستگی به دنیابرخوردار داشته است
قرآن مجید دنیا را بازیچه و بیهوده معرفی کرده است.
بر این اساس
علی (ع) می فرماید: در عزت و ارجمندی دنیا رغبت نکنید، فخر دنیا بریده شدنی و آرایش و نعمتش تمام شدنی است.
اگر کسی بداند دل بستگی به دنیا چه آثار و نتایج زیان باری دارد از آن فاصله خواهد گرفت. در این جا به بعضی از آن آثار می پردازیم:
در روایات از محبت به دنیا به عنوام ام الفساد یاد شده است.
امام صادق (ع) می فرماید:راس کل خطیئة حب الدنیا؛ محبت به دنیا رأس همه خطاهااست.
هر اندازه علاقه و محبت به زندگی دنیا بیشتر باشد جدایی از آن سخت تر خواهد بود،چنان که
علی (ع) می فرماید:من کانت الدنیا همته اشتدت حسرته عند فراقها؛ کسی که هم و غم او دنیا باشدحسرتش در موقع جدا شدن از دنیا بیش تر خواهد بود.
امام صادق (ع) می فرماید: هر که دل به دنیا بندد به سه خصلت دل بسته است: اندوهی که پایان ندارد و آرزویی که به چنگ نیاید و امیدی که بدان نرسد.
۴
امام صادق (ع) می فرماید:خداوند دری از دنیا بر بنده نگشاید جز این که به مانند آن دری از حرص بر او بگشاید.
یکی از عواملی که انسان را به رهایی از تعلقات مادی کمک می کند انس با خدا ازطریق نیایش است. هر چه رابطه با خدا بیشتر باشد انقطاع از دنیا و تعلقات مادی نیز بیشتر خواهد بود در دعاهااین انقطاع دیده می شود، به ویژه در دعای پر محتوای شعبانیه که همه امامان آن را زمزمه می کرده اند و در آن جا
امام علی (ع) می فرماید:الهی هب لی کمال الانقطاع الیک؛ خدایا انتهای انقطاع را به من ارزانی دار.
از آن جا که گرایشات و
صفات اخلاقی دوست و همنشین اثر مستقیم در آدمی دارد معاشرت با افرادی که توجه به آخرت دارد انسان را از وابستگی به دنیا رهایی می بخشد و این نکته در روایات آمده است:حواریون به عیسی گفتند:با چه کسی معاشرت کنیم؟ فرمود: با کسی که دیدنش شما را به یاد خدا بیندازد و علمش آگاهی شما را بیشتر کند و شما را نسبت به آخرت ترغیب نماید.
سایت مرکز ملی پاسخگویی به سؤالات دینی
