امکان شنیدن صدا توسط جنین
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: امام علی (علیه‌السّلام)، مادر،
جنین، فرزند، بچه، عکس العمل، صدا، شکم.
پرسش: امام علی (علیه‌السّلام) در
نهج البلاغه می‌فرماید: «در شکم مادرت نه خواسته‌ای را می‌توانستی پاسخ دهی، و نه صدایی را می‌شنیدی»! آیا این سخن با دانش امروز که معتقد است جنین در شکم مادرش نیز می‌شنود، ناهمخوان نیست؟!
پاسخ: انسان در حالت جنینی و در شکم مادر نمی‌تواند رفتارها و واکنش‌هایی را از خود نشان دهد که بعد از تولد، آنها را به سادگی انجام می‌دهد و این واضح است که شنوایی و بینایی جنینی به هیچ وجه قابل مقایسه با بعد از تولد نیست و این معنی و مقصود حضرت در روایت بوده است.
همان‌گونه که در پرسش آمده است، امام علی (علیه‌السّلام) فرمود:
«اَیهَا الْمَخْلُوقُ السَّوِی و...تَمُورُ فِی بَطْنِ اُمِّک جَنِیناً لَا تُحِیرُ دُعَاءً وَ لَا تَسْمَعُ نِدَاء؛
و آن‌گاه که در شکم مادرت حرکت می‌کردی، نه دعوتی را می‌توانستی پاسخ دهی، و نه صدایی را می‌شنیدی».
آنچه از این روایت برداشت می‌شود، این است که انسان‌ها در نخستین مرحله زندگی دنیایی، یعنی در حالت جنینی
به گونه‌ای ضعیف هستند که نمی‌توانند هیچ فعالیت قابل توجهی انجام دهند، حتی قدرت شنوایی هم ندارند. در مراحل بعدی نیز، شنوایی آنها آن‌قدر ضعیف است که در عمل هیچ واکنش محسوسی از خود نشان نمی‌دهند. بنابراین، اگر از نظر علمی ثابت شود که جنین بعد از مدتی قادر است برخی صداهای خارج به ویژه صدای مادرش را تا حدودی بشنود و اندک واکنش‌هایی نیز داشته باشد، منافاتی با این روایت ندارد.
به عبارت دیگر، مقصود این روایت آن است که انسان در حالت جنینی و در شکم مادر نمی‌تواند رفتارها و واکنش‌هایی را از خود نشان دهد که بعد از تولد، آنها را به سادگی انجام می‌دهد و این واضح است که شنوایی و بینایی جنینی به هیچ وجه قابل مقایسه با بعد از تولد نیست، و حتی ثابت شده است که یک نوزاد در روزهای نخست بعد از تولد هم جز تصاویری مبهم، قابلیت دیدن را ندارد.
پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «امکان شنیدن صدا توسط جنین»، تاریخ بازیابی۱۴۰۱/۳/۲۶.
