امام زمان در ادیان
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلید واژه: ادیان، امام زمان، مهدویت
پرسش: آیا ملتهای دیگرهم می دانند که امام دیگری نیز خواهد آمد وجهان را از
ظلم و ستم پاک کند وآیا این امام مارا قبول دارند؟
پاسخ: ملت های دیگر به
منجی بشریت که در آینده خواهد آمد باور دارند لیکن آن را یه عنوان پسر
امام حسن عسکری شناختی ندارند.
در آیین های هند و
زردتشت ،
یهود ،
مسیحیت و
اسلام این باور وجود دارد که در آینده جهان فرد صالحی ظهور خواهد نمود، و در جهت زدودن ستم و نجات بشر قدم بر می دارد و در این راه موفق خواهد شد. همه این ها در هدف کلّی، یعنی هدایت و ارشاد و
نجات بشر از نادانی و گمراهی وحدت نظر دارند. حال ممکن است در امور و اهداف جزیی و برخی از ویژگی ها دیدگاه های متفاوتی داشته باشند.
ملت های دیگر به
منجی بشریت که در آینده خواهد آمد باور دارند لیکن آن را یه عنوان پسر
امام حسن عسکری شناختی ندارند.
در آیین های هند و
زردتشت ،
یهود ،
مسیحیت و
اسلام این باور وجود دارد که در آینده جهان فرد صالحی ظهور خواهد نمود، و در جهت زدودن ستم و نجات بشر قدم بر می دارد و در این راه موفق خواهد شد. همه این ها در هدف کلّی، یعنی هدایت و ارشاد و
نجات بشر از نادانی و گمراهی وحدت نظر دارند. حال ممکن است در امور و اهداف جزیی و برخی از ویژگی ها دیدگاه های متفاوتی داشته باشند.
توضیحی درباره
ظهور مهدی و مصلح
آخرالزمان از نگاه ادیان بزرگ را به اطلاع شما می رسانیم.
همه پیروان
ادیان الهی و برخی از پیروان
ادیان غیر الهی عقیده دارند که در یک عصر بحرانی جهان که فساد و ظلم بیداد می‌کند، نجات دهنده بزرگ و
مصلح جهانی ظهور می‌کند و اوضاع آشفته جهان را اصلاح نموده و عدل را گسترش می‌دهد.
گرچه در این که مصلح جهانی کیست، دارای چه ویژگی‌هایی است، نام او چیست و منسوب به کدام ملت و دین است، اختلاف نظر دارند.
هر ملتی او را با لقب مخصوص و ویژگی‌هایی می‌شناختند و او را از خودشان می‌دانند. زرتشتیان او را ایرانی و از پیروان زرتشت می‌دانند.
یهودیان اورا از
بنی اسرائیل و
عیسویان او را
مسیح موعود می‌خوانند.
این مهدی و منجی در آیین های بزرگ بدین شرح بیان شده است.
در
آیین هندو نیز از نجات دهنده و موعود، به نام «
آواتا » سخن به میان آمده و در
منابع هندوها در کتاب
اوپانیشادها مطرح شده است.
مظهر ویشنو (مظهر دهم) که در انقضای کلی یا عصر آهن، سوار بر اسب سفید ظاهر می‌شود، درحالی که شمشیر برهنه درخشانی به صورت ستاره دنباله دار در دست دارد. شریران را تماماً هلاک می‌سازد و خلقت را از نو تجدید می‌کند و پاکی را
رجعت خواهد داد. مظهر دهم در انقضای عالم ظهور خواهد کرد.
در یکی از کتاب‌های دیگر هندوها آمده است: گردش دنیا به پادشاه عادلی در آخرالزمان تمام شود که
پیشوای ملائکه و پریان و آدمیان باشد. حق همراه او است و آنچه در دریاها و کوه‌ها پنهان شده باشد، همه را به دست می‌آورد. از آسمان‌ها و زمین، آنچه باشد، خبر دهد و از او کسی بزرگتر به دنیا نیاید.
در
آیین بودایی که یکی از شاخه‌های کشین
هندویی است، مسئله انتظار مطرح شده و شخصیت مورد انتظار بودای پنجم می‌باشد.
در
آیین زرتشت سه منجی به نام‌های
هوشیذر ، هوشیذر ما و
سوشیانس (نجات دهنده مرگ) از نسل زرتشت مطرح است. گویند:آنان پس از دیگری جهان را پر از عدل خواهند کرد. از جمله، مهم‌ترین آنان، آخرین ایشان است که او را سوشیانس پیروز گر می‌خوانند
که پس از ظهور، دین را به جهان رواج خواهد داد؛ فقر و تنگدستی را ریشه کن می کند و مردم جهان را هم فکر، هم گفتار و هم کردار می‌گرداند.
در آیین یهود نیز از شخص موعود سخن گفته شده است. گر چه یهودیان در این که
موعود کیست، اختلاف نظر دارند. چون یهودیان به حضرت مسیح ایمان نیاورده‌اند، به باور آنان موعودشان هنوز ظهور نکرده است. با این حساب انتظار در یهودیت کیفیت ویژه می‌یابد، ولی آنچه یهودیان بر آن اتفاق دارند، خروج شخصی در آخر زمان است که کوکب افروز می‌باشد و روی زمین را به نور رب کریم روشن می‌گرداند... یهودیان به انتظار او زمان می‌گذارنند.
موعود کسی است که به
عدالت داوری کند و مظلومان زمین را به راستی حکم راند و گرگ با بره سکونت کرده و پلنگ با بزغاله خوابد... در تمام کوه مقدس، ضرر و فسادی دیده نشود؛ زیرا جهان از معرفت خداوند پر خواهد شد.
مسیحیان نیز در انتظار مصلح جهانی هستند و اگر چه باور دارند که او حضرت
عیسی مسیح(ع) است که از آسمان نزول کرده و جهان را پر از عدل خواهد کرد.
در
انجیل مرقس آمده است:«پس بیدار باشید، زیرا نمی‌دانید در چه وقت صاحب خانه می‌آید، در شام، یا نیمه شب، یا بانگ خروس، یا صبح! مبادا ناگهان آمده، شما را خفته یابد!».
یکی از مسایل بسیار مهمی که در حوزة اندیشة اسلامی قرار دارد، اعتقاد به مصلح جهانی است. ما شیعیان عقیده داریم که مصلح جهانی
امام زمان(عج) است که در آیات
و روایات
به آن اشاره شده است.
امام زمان(عج) همان
مهدی(ع) است که جهان را پر از
عدل و داد می‌کند، همان گونه که پر از ظلم شده است.
اعتقاد به مهدویت از معارف قطعی تمامی
مذاهب اسلامی است.
ابن ابی الحدید که از عالمان
اهل سنت است می‌گوید:
«میان همه فرقه‌های مسلمان اتفاق قطعی است که عمر دنیا به پایان نمی‌رسد، مگر پس از
ظهور مهدی(عج) »
از آنچه گذشت می‌توان نتیجه گرفت که همه ادیان الهی و برخی ادیان غیر الهی درخصوص مصلح جهانی اتفاق نظر دارند؛ ولی نمی‌توان قضاوت نمود که مقصود آنان از
مصلح جهانی امام زمان(ع) می‌باشد که در اسلام بدو اشاره شده است. گرچه برخی از نشانه‌ها و مشخصاتی که در سایر ادیان برای مصلح جهانی ذکر شده، درباره
امام زمان(ع) نیز هم خوان است.
با توجه به این که بشارت به ظهور مصلح جهانی در ادیان الهی بیان شده و مسئله ظهور حضرت مهدی(عج) در ادیان الهی، پیش از تحریف‌شان وجود داشته، مصلح تمام ادیان الهی، مهدی موعود است و مقصود دین‌شان همین است، اما پیروان آنها در تطبیق و تعیین مصداق به خطا رفته‌اند و با توجه به آن چه بیان شد تا حدودی هدف های آیین های مذکور از مهدویت نیز روشن می شود.
سایت مرکز ملی پاسخگویی به سوالات دینی
