[۱]شیخ صدوق، محمّد بن علی، الخصال، ص۳۹۱، ح۱۵۳ - ۱۵۴.
بیشتر افراد واقع در سند، از بزرگان، موثّقان و اجلّای عالمان شیعی هستند که در وثاقت آنان اختلافی نیست، و تنها در‌باره ابوالجارود اختلاف نظر وجود دارد که در مذهب و وثاقت او بحث شده و اثبات شده است.
گزارش مفصّل ابو بصیر به نقل از امام صادق (علیه‌السّلام): سند این گزارشِ مفصّل و گسترده، این‌گونه است: محمّد بن یحیی و محمّد بن عبد اللّه، از عبد اللّه بن جعفر، از حسن بن ظریف و علی بن محمّد، از صالح بن ابی حماد، از بکر بن صالح، از عبد الرحمان بن سالم، از ابو بصیر. این سند، به چند شاخه تقسیم می‌شود و بیشتر افراد واقع در سند موثّق‌اند. اعتبار این طریق، منوط به پذیرش احادیث دو راویِ انتهای زنجیره سند آن، یعنی بکر بن صالح و عبد الرحمان بن سالم است.
عبد الرحمان بن سالم: نزدیک به پنجاه روایت در کتاب‌های چهارگانه شیعه از او نقل شده است و بزرگان و عالمانی هم‌چون ابن ابی عمیر، بزنطی، احمد بن محمّد بن عیسی و فضالة بن ایوب، از او روایت کرده‌اند. تنها ابن غضائری او را تضعیف کرده که تضعیف انفرادی ابن غضائری، پذیرفته عالمان شیعی نیست. بنا بر این، با توجّه به نقل ابن ابی عمیر و بزنطی، توثیق او اثبات می‌شود.
