براساس روایات، حضرت فاطمه زهرا سلام‌الله‌علیها صاحب اموالی بود که از طریق هبه (بخشش) به آن حضرت رسیده بود و ایشان بخشی از اموالش را وقف نمود. در این فرصت به چند مورد اشاره می‌شود:
امام باقر علیه‌السلام به ابابصیر فرمود: «آیا وصیت حضرت فاطمه را برایت بخوانم؟» ابابصیر گفت: آری. آن حضرت از کیسه‌ای نوشته‌ای بیرون آورد و خواند: « بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحِیمِ ، این وصیت‌نامه فاطمه دختر پیامبر خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله برای علی بن ابی‌طالب ـ علیه‌السلام ـ است؛ باغات و مزرعه‌های هفت‌گانه‌ام را که عبارت‌اند از: عَواف، دلال، برقه، مبیت، حسنی، صافیه و مزرعه ام‌ابراهیم همه در اختیار علی است و پس از او در اختیار حسن و سپس حسین و پس از او بزرگ‌ترین فرزندانم متولی آنها خواهند بود. بر این وصیت‌نامه مقداد و زبیر را شاهد می‌گیرم. نویسنده وصیت‌نامه: علی بن ابی‌طالب».
از امام رضا علیه‌السلام درباره باغ‌های هفت‌گانه پرسیده شد که آیا آنها ارث رسول خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ برای فاطمه سلام‌الله‌علیها بوده است؟ امام علیه‌السلام فرمود: «آنها وقف بودند و رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله از محل درآمد آنها مخارج مهمان‌های خود را تأمین می‌کرد و هنگامی که رحلت نمود، عباس عموی پیامبر درباره آنها با حضرت فاطمه ـ سلام‌الله‌علیها ـ به خصومت پرداخت و حضرت علی علیه‌السلام و سایرین شهادت دادند که آنها وقف حضرت فاطمه بوده است و آنها عبارت‌اند از: دلال، عواف، حسنی، صافیه، مال ام‌ابراهیم، مبیت و برقه».
