منزل
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: صفت، منزل،
خداوند.
پرسش: صفت مُنزِل خداوند را توضیح دهید؟
صفت «مُنزِل (فروآور)»،
اسم فاعل از «انزَلَ، یُنزِلُ»، از ریشه «نزل» است که بر فرود آمدن و افتادن شیء دلالت می‌کند، و «نزول» به معنای فرو افتادن از بالا و افتادن و فرود آمدن است.
در
قرآن کریم صفت «مُنزِل» چهار بار به این صورت‌ها به خدا نسبت داده شده است: «نَحْنُ الْمُنزِلُونَ؛
ما فرو آورنده‌ایم» و «خَیْرُ الْمُنزِلِینَ؛
بهترینِ فرو آورندگان است» و «اِنَّا مُنزِلُونَ عَلَی اَهْلِ هَـذِهِ الْقَرْیَةِ رِجْزًا مِّنَ السَّمَآءِ بِمَا کَانُواْ یَفْسُقُونَ؛
ما بر اهل این شهر، به خاطر فسادی که می‌کردند، عذابی از آسمان فرو خواهیم آورد» و «وَ مَآ اَنزَلْنَا عَلَی قَوْمِهِ مِنم بَعْدِهِ...؛
پس از وی بر قومش فرو نیاوردیم...». این صفت در موارد بسیاری به صورت فعلی به‌کار رفته است.
در آیات و احادیث آمده است که خدای متعال، فرو آورنده همه چیز است، چه چیزهایی که
قرآن به فرو آوردن آنها تصریح کرده است (هم‌چون: فرشتگان، قرآن، آرامش،
آب،
مَنّ و سَلوا، (دو نعمت بهشتی که برای نسل بنی اسرائیل فرستاده شد و احتمالاً خوراک گیاهی (مثل
ترنجبین) و مرغی مخصوص یا
عسل بوده است.) لباس، چارپایان، خواب سبک، و برکت‌ها) و چه غیر آنها. دلیل این مطلب، آن است که همه موجودات جهان، آفریده خدایند.
نکته قابل توجّهی که در به‌کار بردن نام «مُنزل (فروآور)» برای خدای متعال وجود دارد، این است که مقام خدای متعال، بالا و مقام آفریدگان، پایین است، و نزول نیز به معنای فرو افتادن چیزی از بالا به پایین است.
حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «منزل» تاریخ بازیابی ۱۳۹۷/۲/۴.
