• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

مقصود از زمین در آیه ۷۴ سوره زمر

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: سوره زمر، آیه، زمین، بهشت.

پرسش: مقصود از آیه ۷۴ سوره زمر «الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی صَدَقَنا وَعْدَهُ وَ اَوْرَثَنَا الْاَرْضَ نَتَبَوَّاُ مِنَ الْجَنَّةِ حَیْثُ نَشاءُ...»، کدام «زمین» است که نصیب بهشتیان خواهد شد؟ آیا همین زمین ما است؟!

پاسخ اجمالی: بیشتر مفسران با توجه به سیاق آیه، معتقدند مقصود از «الْاَرْضَ» در آیه، زمین بهشت است و نه کره زمین؛ در مقابل البته، قول ضعیفی هم می‌گوید؛ مقصود از «ارض» در آیه مورد بحث، زمین دنیا است.



قرآن کریم در آیه‌ای می‌فرماید که مؤمنان، زمین را به ارث می‌برند:
«وَ قالُوا الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی صَدَقَنا وَعْدَهُ وَ اَوْرَثَنَا الْاَرْضَ نَتَبَوَّاُ مِنَ الْجَنَّةِ حَیْثُ نَشاءُ فَنِعْمَ اَجْرُ الْعامِلِینَ؛ بهشتیان می‌گویند: ستایش مخصوص خداوندی است که به وعده‌اش در باره ما وفا کرد و زمین را میراث ما قرار داد که هر جا را بخواهیم منزل‌گاه خود قرار دهیم، چه خوب است پاداش عمل‌کنندگان.»
بیشتر مفسران با توجه به سیاق آیه، معتقدند مقصود از «الْاَرْضَ» در آیه، زمین بهشت است و نه کره زمین.
روایتی از امام باقر (علیه‌السّلام) نیز همین تفسیر را تایید می‌کند.
مراد از به ارث رسیدن بهشت برای مؤمنان، این است که بهشت این قابلیت را داشت که همگان در آن سهمی داشته باشند، ولی دیگران (در اثر گناه و شرک) سهم بهشت خود را از دست دادند؛ و لذا سهم آنان به مؤمنان منتقل گردید و آنان صاحب تمام بهشت شدند.


البته، قول ضعیفی هم می‌گوید؛ مقصود از «ارض» در آیه مورد بحث، زمین دنیا است. یعنی همان جایی که افراد برای سکونت و زندگی انتخاب کرده‌اند.
[۱۰] طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر جوامع الجامع، ج۳، ص۴۶۷، تهران، انتشارات دانشگاه تهران و مدیریت حوزه علمیه قم، چاپ اول، ۱۳۷۷ش.
که مؤمنان از این بابت که جایی در این دنیا نصیبشان شده نیز شکرگزار پروردگارند.


۱. زمر/سوره۳۹، آیه۷۴.    
۲. سایت اسلام کوئست، مقاله «جایگاه مؤمنان در بهشت».    
۳. سایت ویکی پرسش، مقاله «باز شدن در های بهشت».    
۴. سایت اسلام کوئست، مقاله «همنشینی مؤمنان با پیامبران (علیه‌السّلام) در بهشت».    
۵. شیخ طوسی، محمد بن حسن، التبیان فی تفسیر القرآن، ج۹، ص۵۰، مقدمه، تهرانی، شیخ آقابزرگ، تحقیق، قصیرعاملی، احمد، بیروت، دار احیاء التراث العربی، بیروت، بی تا.    
۶. قمی، علی بن ابراهیم، تفسیر القمی، ج۲، ص۲۵۴، محقق، مصحح، موسوی جزائری، قم، سید طیب، ‌ دار الکتاب، چاپ سوم، ۱۴۰۴ق.    
۷. طباطبایی، سید محمد‌حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۷، ص۲۹۸، ترجمه، موسوی همدانی، سید محمد باقر، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش.    
۸. ر.ک:قرطبی، محمد بن احمد، الجامع لاحکام القرآن، ج‌۱۶، ص۲۸۷، تهران، ناصر خسرو، تهران، چاپ اول، ۱۳۶۴ش.    
۹. طباطبایی، سید محمد‌حسین، المیزان فی تفسیر القرآن، ج۱۷، ص۲۹۸، ترجمه، موسوی همدانی، سید محمد باقر، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ پنجم، ۱۳۷۴ش.    
۱۰. طبرسی، فضل بن حسن، تفسیر جوامع الجامع، ج۳، ص۴۶۷، تهران، انتشارات دانشگاه تهران و مدیریت حوزه علمیه قم، چاپ اول، ۱۳۷۷ش.
۱۱. کاشانی، ملا‌فتح‌الله، زبدة التفاسیر، ج۶، ص۱۰۸، قم، بنیاد معارف اسلامی، چاپ اول، ۱۴۲۳ق.    



پایگاه اسلام کوئست، برگرفته از مقاله «مقصود از زمین در آیه ۷۴ سوره زمر» تاریخ بازیابی۱۳۹۹/۱۱/۱۸.    


رده‌های این صفحه : آیات سوره زمر | زمین | مباحث قرآنی




جعبه ابزار