• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

معرفت جداکننده حق و باطل

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه:معرفت،امام علی(علیه السلام)، حق ، باطل.
پرسش:«وَ مَعْرِفَةٍ یَفْرُقُ بِهَا بَیْنَ الْحَقِّ وَ الْبَاطِل‌» یعنی چه؟
پاسخ :



جمله: «وَ مَعْرِفَةٍ یَفْرُقُ بِهَا بَیْنَ الْحَقِّ وَ الْبَاطِل»، قسمتی از خطبه اول نهج البلاغه است که امام علی (علیه السلام) در چگونگی خلقت حضرت آدم (علیه السلام) آن‌را بیان فرمود. معنای سخن آن‌حضرت این است که خداوند شناختی به حضرت آدم(علیه السلام) عنایت فرمود که به وسیله آن حق را از باطل شناسایی کند.


امام علی(علیه السلام) در این‌جا به وجه امتیاز انسان بر حیوانات اشاره می‌کند؛ یعنی « قوه عاقله » در وجود انسان. خداوند پس از آن‌که کار خلقت انسان را از نظر ظاهر به پایان رساند، در وجودش قوه عاقله را قرار داد، و آن چیزی است که حیوانات فاقد آن هستند. این قوه عاقله همان چیزی است که انسان با آن کلیات را درک می‌کند و به وسیله آن حق و باطل را تشخیص می‌دهد.



۱. شریف الرضی، محمد بن حسین، نهج البلاغة، ص ۳۲.    



پایگاه اسلام کوئست    


رده‌های این صفحه : تفسیر حدیث | حدیث شناسی




جعبه ابزار