قرآن دارای ظاهر و باطن، محکم و متشابه، ناسخ و منسوخ و...است. فهم درست بر کسی ممکن خواهد بود که این امور را به درستی شناخته باشد. این میسر نخواهد بود مگر برای کسی که از سرچشمه زلال علوم الهی سیراب شده باشد. شماری از روایات، تأکید دارند که معارف قرآن، فراتر از فهم عامّه مردم است و تنها پیامبر اسلام و اهل‌بیت او که مخاطبان اصلی قرآن‌اند می‌توانند به حقایق این کتاب آسمانی برسند. بنا‌براین، تنها راه دین‌شناسی برای دیگران، مراجعه به سنّت و عترت است.
ای جابر! هیچ چیز به‌اندازه تفسیر قرآن، دور از دسترس اندیشه‌های مردان نیست: یک آیه، ابتدایش درباره چیزی است و انتهایش درباره چیزی دیگر، در حالی که قرآن، گفتار پیوسته‌ای است که به گونه‌های مختلف، فهمیده می‌شود.»
