قویّ
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: صفات خدا،
قرآن ،
حدیث.
پرسش: صفت قوی
خداوند را با لغت، قرآن و حدیث توضیح دهید؟
صفت «قوی (نیرومند)»، فعیل به معنای فاعل از مادّه «قوی» است که بر شدّتْ دلالت دارد و متضادّ «ضعف» است. پس قوی، خلافِ «ضعیف» است.
در قرآن کریم، خدای سبحان با برگرفته‌های مادّه قوی، سیزده بار وصف شده است. در سه بارِ آنها آمده که نیرو از آنِ خداست. در هفت مورد، صفت «قوی» با صفت «
عزیز» بکار رفته است. این صفت، دوبار همراه با عبارت «شدید العقاب؛
سخت کیفر» و یک بار نیز در تعبیر «شدید القوی؛
پُر نیرو» یاد شده است.
در قرآن و احادیث، صفت «قوی» به‌عنوان صفت ذاتی و صفت فعلی بکار رفته است. قوی بودن خدا به‌عنوان صفت ذاتی، به معنای ضعیف نبودن اوست و جمله «قویّ لا تضعف؛ نیرومندی هستی که ناتوان نمی‌شوی»، به این معنا اشاره دارد.
و نیرومندی خدای متعال، به‌عنوان صفت فعلی، به معنای آفریدن موجودات سترگِ نیرومند است و جمله «انّما قلنا: انّه قویّ للخلق القوی؛ گفتیم او نیرومند است، به دلیل آفریدن
[موجودات
] نیرومند»، به این معنا اشاره می‌کند.
حدیث‌نت، برگرفته از مقاله «قوی» تاریخ بازیابی ۱۳۹۶/۳/۷.
