قارون
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: قارون، ثروت، تکبر، اهل دوزخ.
پرسش: قارون چه کسی بود؟
پاسخ: قارون، از
بنی‌اسرائیل، و پسر عموی حضرت موسی ـ علیه‌السلام ـ بوده است.
خلاصه داستان قارون، با توجه به آیات قرآن، از این قرار است که او شخص زیباروی از بنی‌اسرائیل بود و در بیابان به سر می‌برد و از علم
کیمیاگر ی بهره داشت و از این راه گنجی فراوان اندوخته بود و به‌شدت به
حضرت موسی ـ علیه‌السلام ـ رشک می‌برد؛ از‌این‌رو به زن بدکاره‌ای پول داد و او را وادار کرد تا شهادت بدهد که حضرت موسی ـ علیه‌السلام ـ او را به رفتار پرخطر مجبور کرده است؛ سپس نزد حضرت موسی ـ علیه‌السلام ـ آمد و گفت: بنی‌اسرائیل را جمع کن و دستور پروردگارت را برای آنها بازگو! حضرت موسی ـ علیه‌السلام ـ مردم را جمع کرد و
احکام خداوند را برای آنها بیان نمود؛ وقتی که حکم
زنا را بیان می‌کرد، بنی‌اسرائیل گفتند: حتی اگر زناکار تو باشی، همین حکم جاری می‌شود؟ حضرت موسی ـ علیه‌السلام ـ فرمود: آری! بنی‌اسرائیل گفتند: تو زنا کرده‌ای! حضرت موسی ـ علیه‌السلام ـ با تعجب گفت: من؟! گفتند: آری! آنگاه از آن زن بدکاره خواستند تا
شهادت بدهد. حضرت موسی به او فرمود: تو را به خدا
قسم می‌دهم که جز سخن
راست نگویی! آن زن گفت: حال که مرا قسم دادی، راست می‌گویم، و اینک شهادت می‌دهم که تو بی‌گناه و فرستاده خداوند هستی!
حضرت موسی ـ علیه‌السلام ـ به
سجده افتاد و در سجده به شدت گریه کرد؛ وحی آمد: چه چیزی تو را به گریه انداخته است؟ ما زمین را به فرمان تو در آورده‌ایم، هرچه می‌خواهی امر کن!
حضرت موسی ـ علیه‌السلام ـ سر از سجده برداشت و فرمود: ای زمین آنها را در کام خود فرو بر! ناگهان زمین شکافته شد و درحالی‌که فریاد می‌زدند: یا موسی! یا موسی!... همگی هلاک شدند.
قرآن درباره قارون می‌فرماید:
«إِنَّ قارُونَ کانَ مِنْ قَوْمِ مُوسی فَبَغی عَلَیْهِمْ وَ آتَیْناهُ مِنَ الْکُنُوزِ ما إِنَّ مَفاتِحَهُ لَتَنُوأُ بِالْعُصْبَةِ أُولِی الْقُوَّةِ إِذْ قالَ لَهُ قَوْمُهُ لا تَفْرَحْ إِنَّ اللَّهَ لا یُحِبُّ الْفَرِحِینَ»
قارون از قوم موسی بود و بر آنان
ستم کرد؛ ما گنج‌هایی به او داده بودیم که کلید انبارهای او را گروهی نیرومند
حمل می‌کردند. هنگامی که قومش به او گفتند: شادی مکن که خدا شادی‌کنندگان مغرور را دوست ندارد.»
قرآن در ادامه می‌فرماید:
«قالَ إِنَّما أُوتِیتُهُ عَلی عِلْم عِنْدِی... فَخَرَجَ عَلی قَوْمِهِ فِی زِینَتِهِ قالَ الَّذِینَ یُرِیدُونَ الْحَیاةَ الدُّنْیا یا لَیْتَ لَنا مِثْلَ ما أُوتِی قارُونُ إِنَّهُ لَذُو حَظّ عَظِیم وَ قالَ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ وَیْلَکُمْ ثَوابُ اللَّهِ خَیْرٌ لِمَنْ آمَنَ وَ عَمِلَ صالِحاً»؛
قارون می‌پنداشت به دلیل
علم و
دانش و حسن تدبیر او، دارایی‌اش زیاد شده است. وقتی خود را با زیورآالات تزیین کرده بود، در اجتماع مردم حاضر شد. کسانی که اهل دنیا بودند، گفتند: ای کاش ما هم مانند قارون ثروتمند بودیم!
سعادت و نصیب او بسیار زیاد است.
کسانی که دانا بودند، گفتند: وای بر شما! ثواب آخرت برای کسی که
ایمان بیاورد و عمل نیکو انجام دهد، بهتر است.
حضرت امام صادق ـ علیه‌السلام ـ از پیامبر گرامی اسلام ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ روایت کرده‌اند:
هرکس لباسی بپوشد و در آن،
تکبر و خودخواهی کند، خداوند او را در
جهنم با قارون هم‌نشین خواهد کرد؛ چون قارون اولین کسی بود که چنین کرد.
قارون، سمبل
ثروتمند متكبر است واز سرگذشت او مي‌آموزيم:
۱.
تحصیل علم و رسيدن به مراتب عالي علمي، بسيار ارزشمند و
عالِم از مقامي بلند برخوردار است؛ ولي اگر به
کبر و غرور و
حسد گرفتار شود، از بلنداي عزت سقوط خواهد كرد و خود و اطرافيانش را به
هلاکت خواهد رساند؛
۲. همه چيز از خداوند متعال است و در هر مقام و مرتبه‌اي، بايد شكرگزار او بود و سرچشمه
شکر گزاري،
تواضع است، در غير اين صورت، تكبر و خودخواهي به‌زودي به
ذلت و خواري تبديل خواهد شد؛
۳. اگر انسان بي‌ايمان باشد و
نیکوکاری نكند، تمام گنج‌هاي زمين به حال او نفعي ندارد و توانمندي‌هاي مادي زودگذر و ناپايدار است؛
۴. هيچ‌گاه عمل نيك را نبايد كوچك شمرد، حتي اگر از
گنهکار باشد؛ چنانچه راست‌گويي يك بدكاره به نجات انساني بزرگ انجاميد.
سایت اندیشه قم
