شبهه در حکومت اهلبیت
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: ائمه،
امام رضا.
پرسش: امتناع ائمه (علیهالسّلام) از پذیرفتن حکومت و تلاش نکردن برای تحصیل آن، آیا نشانه این نیست که حکومت آنان مشروعیت ندارد؟ برخی عدم پذیرفتن
ولایت عهدی امام رضا (علیهالسّلام) را شاهدی بر مدعای خود ذکر میکنند؟
برای نتیجهگیری تاریخی درست، باید مجموع اوضاع و شرایط اجتماعی و سیاسی را در نظر گرفت نه اینکه دست روی موردی جزئی گذاشت و نتیجه کلی گرفت. باید بررسی کرد حوادث پشت پرده چه بود که امام رضا (علیهالسّلام) از شرایط موجود استفاده بهینه نکرد؟
فحص و تتبع حوادث سیاسی و اجتماعی تاریخ اسلام روشن میکند امامان (علیهالسّلام) زمینه لازم برای
تشکیل حکومت اسلامی را به هیچ وجه پیدا نکردند و امامان از نداشتن یاران صدیق و خالص خود همیشه گلایه میکردند.
نکته مهمی که شبهه فوق را از اساس مخدوش میکند، تصریحات و نصوص خود امامان شیعه بر انتصاب خودشان از طریق
وحی به منصب
امامت و
حکومت است که نمونه بارز آن خطبههای سوزناک علی (علیهالسّلام) مبنی بر محق بودن خود، وجود
نص بر خلافت و غاصب بودن خلفای وقت است.
در مورد
ولیعهدی امام رضا (علیهالسّلام) باید روشن شود که آیا
مأمون واقعاً میخواست حضرت به عنوان
ولیعهد باشد و بعد از او
خلفیه مسلمین گردد یا اینکه مأمون اغراض سیاسی دیگری داشت. مثلاً میخواست برای تداوم حکومت خود، نظر ایرانیان را به حکومت خود جلب کند یا اینکه در صدد سرنگونی
قیام علویان و خلع سلاح امام بود؟ یا اینکه میخواست با کشاندن امام به عرصه حکومت، هم شخصیت معنوی امام را زیر سؤال ببرد و هم به حکومت خویش مشروعیت بخشد؟
از این گذشته، پذیرفتن پیشنهاد مأمون به معنای تأیید و به رسمیت شناختن خلافت او و انکار حق الهی خویش بود.
حدیثنت، برگرفته از مقاله «شبهه در حکومت اهل بیت» تاریخ بازیابی۱۳۹۷/۵/۳۱.