پاسخ:امام جعفر صادق (علیه‌السلام) مى‌فرمايد: «فلسفه وجوب زكات آزمایشاغنیا و باز شدن در كمک و يارى به روى محتاجان است». اگر تمام مردم اداى زكات كنند، مسلمانفقیر و نيازمندى پيدا نمى‌شود و هر محتاجى به آن‌چه خداوندواجب كرده، بى‌نياز خواهد شد. فقر و احتياج و گرسنگى و برهنگى مردم معلول ثروتمندان است، آن كس كه حقوق الهی را از دارايى‌اش منع كند، بر خدا سزاوارست كه وى را از رحمتش محروم نمايد!
خداوند متعال زكات را واجب كرد؛ همان‌طورى كه نماز را واجب نمود. حال اگر شخص زكات را حمل نمود و آن را علنى و آشکار به مستحقش داد، بر او ملامتى نيست؛ زيرا حق (عزوجل) در اموال اغنيا براى فقرا، آن‌چه را كه ايشان را كفايت كند، قرار داده و اگر حق تعالى بداند آن‌چه فرض و واجب نموده كفايت فقرا را نمى‌كند، البته آن را افزايش مى‌دهد؛ ولى بارى تعالى آگاه است كه حق معين شده در مال اغنيا براى فقرا كافى است، منتهى نيازمندان و محتاجان هلاک شده‌اند؛ زيرا اغنيا حقوق آن‌ها را نمى‌دهند و ايشان را از آن‌چه خدا بر ايشان معين فرموده، منع مى‌كنند.
