مورّخان مشهور، ماه و روز مباهله را تعیین نکرده‌اند؛ امّا دو محدّث شیعی، شیخ طوسی و ابن‌طاووس، بر اساس دو روایت ضعیف السند، روز مباهله را بیست و چهارم ذی‌حجّه ذکر کرده و روزهای بیست و یکم، بیست و پنجم و بیست و هفتم را نیز محتمل دانسته‌اند.
بر پایه اصل تسامح در این‌گونه امور، مشکلی در پذیرش این احتمالات نیست؛ زیرا با وجود حجّ امام علی (علیه‌السّلام) در سال نهم و دهم و نیز حضور پیامبر خدا (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) در هجدهم ذی‌حجّه سال دهم در جحفه و غدیر خم، حضور این دو بزرگوار در مدینه در اواخر ذی‌حجّه بجز روز بیست و یکم، ممکن است؛ زیرا فاصله مدینه تا جحفه در حدود پنج روز و تا مکّه حدود هفت روز بوده است. گفتنی است لزومی به در نظر گرفتن مدّت زمان زیادی میان بازگشت پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) از حج و حرکت نجرانیان به سوی مدینه نیست. می‌توان تصوّر کرد که آنان با آگاهی از عزیمت پیامبر به حج، حرکت کرده و همراه قافله‌های حج، خود را به مدینه رسانده باشند.
