• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

دعای امان از آزار دیگران

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کليدواژه: دعا اذیت آزار امان


پرسش: دین برای در امان ماندن از آزار دیگران چه راه حل‌هایی دارد؟


پاسخ: قبل از هر چیز، عمل کرد خود انسان می‌تواند بهترین محافظ وی در برابر دیگران باشد. اما در عین حال برای در امان ماندن از شر افرادی که این روش در آنان تاثیرگذار نیست، با هر دعایی می‌توان از خداوند خواست که او را از اذیت و آزار دیگران محافظت کند؛ و دعاهای ماثوری نیز در این زمینه وجود دارد.




آموزه‌های دینی به مؤمنان سفارش می‌کند که ابتدا در رویکردی پیشگیرانه، رفتار خود را به گونه‌ای تنظیم کنید که انگیزه و یا زمینه آزار و اذیت را برای دیگران فراهم نیاورید. به عنوان نمونه انسان می‌تواند با زبان نرم و ملایم بسیاری از افراد را به خود جذب کرده و خود را از آسیب دیگران را دور نماید.
امام باقر (علیه‌السّلام) در این باره می‌فرماید: «ان هذا اللسان مفتاح کل خیر و شر فینبغی للمؤمن ان یختم علی لسانه کما یختم علی ذهبه و فضته فان رسول الله قال رحم الله مؤمنا امسک لسانه من کل شر فان ذلک صدقة منه علی نفسه ثم قال (علیه‌السّلام) لا یسلم احد من الذنوب حتی یخزن لسانه؛ زبان کلید هر خیر و شری است، سزاوار است که مؤمن زبان را مانند صندوق سیم و زر قفل کند.
پیامبر (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم) فرمود: خدا بر آن مؤمن رحمت آرد که زبان را از هر شری نگه دارد. این صدقه‌ای است که به خود می‌دهد».


بنابر این قبل از هر چیز، عمل کرد خود انسان می‌تواند بهترین محافظ وی در برابر دیگران باشد. اما در عین حال برای در امان ماندن از شر افرادی که این روش در آنان تاثیرگذار نیست، با هر دعایی می‌توان از خداوند خواست که او را از اذیت و آزار دیگران محافظت کند؛ و دعاهای ماثوری نیز در این زمینه وجود دارد:

۲.۱ - روایت امام باقر

امام باقر (علیه‌السّلام) فرمود: آیا می‌خواهید شما را از چیزی آگاه کنم که با انجام آن سلطان و شیطان از شما دور شوند؟! ابو حمزه گفت: بفرمایید تا انجامش دهیم. امام فرمود:
روز را با صدقه دادن آغاز کنید، که صدقه روی ابلیس را سیاه می‌نماید و شر آن روز سلطان ستم‌گر را بر شما بی اثر می‌کند.
بر شما باد به دوستی و محبت در راه خدا و همکاری در اعمال شایسته، که آن ریشه سلطان و شیطان را قطع می‌کند.
در آمرزش خواهی (استغفار) سماجت کنید و اصرار ورزید؛ چرا که استغفار موجب محو گناهان می‌شود.

۲.۲ - روایت امام سجاد

امام سجاد (علیه‌السّلام) در دعایی این گونه می‌فرماید: «و اعذنی و ذریتی من الشیطان الرجیم، و من شر السامة و الهامة و العامة و اللامة، و من شر کل شیطان مرید، و من شر کل سلطان عنید، و من شر کل مترف حفید، و من شر کل ضعیف و شدید، و من شر کل شریف و وضیع، و من شر کل صغیر و کبیر، و من شر کل قریب و بعید، و من شر کل من نصب لرسولک و لاهل بیته حربا من الجن و الانس، و من شر کل دابة انت آخذ بناصیتها؛ خدایا، مرا و ذریه‌ام را از شیطان رجیم در پناه خود قرار ده و از آسیب هر گزنده زهر دارنده، هر بیم و هراس و بلا و چشم زخم در امان دار؛ از شر هر شیطان سرکش و هر پادشاه ستم گر کینه توز؛ هر خدمت گذار غرق در ناز و نعمت؛ هر ناتوان و نیرومند؛ هر بلند پایه و فرومایه؛ هر خرد و کلان، هر نزدیک و دور و هر کس که علیه رسول تو و اهل بیتش به جنگ برخاسته، از جن و انس؛ و هر جنبنده‌ای که زمامش به دست قدرت تو است، پناه ده. »

۲.۳ - روایت امام کاظم

صباح حذاء می‌گوید: امام موسی بن جعفر (علیه‌السّلام) به من فرمود: ‌ای صباح، هر گاه مردی از شما آهنگ سفر کرد، بر در خانه‌اش روی خود را به سمت آن جایی کند که می‌خواهد برود. بعد سوره حمد ، معوذتین یعنی دو سوره «قل اعوذ برب الناس» و «قل اعوذ برب الفلق»، سوره «قل هو الله احد» و آیة الکرسی را از پیش رو، سمت راست و چپش بخواند. بعد از آن بگوید: «اللهم احفظنی و احفظ ما معی و سلمنی و سلم ما معی و بلغنی و بلغ ما معی ببلاغک الحسن الجمیل؛ خدایا مرا و همراهانم را حفظ کن و سلامت دار و ما را به بهترین نحو به مقصد برسان.
هر گاه چنین کند، خداوند او را و هر کس و هر چه همراه او است حفظ می‌کند، و او همراهانش را سالم به مقصد می‌رساند. آیا دیده‌ای که مرد خودش محفوظ بماند ولی آنچه با او است حفظ نشود؟ خودش به مقصد برسد، ولی آنچه با او است به مقصد نرسد؟ و خودش سالم بماند ولی آنچه با او است سالم نماند؟


۱. ابن شعبه حرانی، حسن بن علی، تحف العقول عن آل الرسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، ص۲۹۸، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق.    
۲. ابن شعبه حرانی، حسن بن علی، تحف العقول عن آل الرسول (صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم)، ص۲۹۸، محقق، مصحح، غفاری، علی اکبر، قم، دفتر انتشارات اسلامی، چاپ دوم، ۱۴۰۴ق.    
۳. علی بن الحسین (علیه‌السّلام) (امام چهارم)، الصحیفة السجادیة، ص۱۱۴، قم، دفتر نشر الهادی، چاپ اول، ۱۳۷۶ش.    
۴. برقی، ابو جعفر احمد بن محمد بن خالد،، جلال الدین، المحاسن، ج۲، ۳۵۰، محقق، مصحح، محدث، قم، دار الکتب الاسلامیة، چاپ دوم، ۱۳۷۱ق.    



پایگاه اسلام کوئست برگرفته از مقاله «دعای امان بودن از آزار دیگران»، تاریخ بازیابی ۱۳۹۴/۰۷/۲۵.    



جعبه ابزار