• خواندن
  • نمایش تاریخچه
  • ویرایش
 

تهلیل

ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف



کلیدواژه: تهلیل، برکات، ذکر، ثواب، لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ.

پرسش: تهلیل به چه معناست؟ ذکر «تهلیل» به چه ذکری می‌گویند؟ و ثواب و برکات آن چیست؟

پاسخ:



در آموزه‌های دینی، به «لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ» گفتن «تهلیل» می‌گویند. و اهل لغت نیز آن‌ را همین گونه معنا کرده‌اند.


در منابع حدیثی برای این ذکر جایگاه ویژه و آثار و برکاتی ذکر شده است؛ مانند:

۲.۱ - بهترین عبادت

امام صادق ـ علیه‌السلام ـ از رسول خدا صلی‌الله‌علیه‌وآله نقل می‌فرماید: بهترین عبادت ذکر لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ است.

۲.۲ - دارای بالاترین اجر و پاداش

راوی می‌گوید: از امام باقر علیه‌السلام شنیدم که می‌فرمود: هیچ چیزی از جهت ثواب به ذکر لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ نمی‌رسد، هیچ چیزی جای‌گزین او نمی‌شود و هیچ چیزی با او برابری نمی‌کند.

۲.۳ - پاداش هر ذکر لا اله الا الله، درختی در بهشت

رسول خدا ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ فرمود: کسی که لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ بگوید، در بهشت برایش درختی کاشته می‌شود از یاقوت سرخ، محصولش مشک سفید است که از عسل شیرین‌تر و از برف سفیدتر، و دارای بهترین عطر و بو است... .

۲.۴ - محبوب‌ترین چیز در پیشگاه خداوند

راوی می‌گوید: از امام باقر یا امام صادق ـ علیه‌السلام ـ شنیدم که می‌فرمود: زیاد ذکر تهلیل و تکبیر بگویید؛ زیرا هیچ چیزی در پیشگاه خداوند محبوب‌تر از تهلیل و تکبیر نیست.

۲.۵ - بهای بهشت

بهای بهشت ذکر لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَ اللَّهُ أَکْبَرُ است.

۲.۶ - مژده جبرئیل به لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ گویان

امام صادق ـ علیه‌السلام ـ می‌فرماید: جبرئیل به پیامبر ـ صلی‌الله‌علیه‌وآله ـ فرمود: خوشا به حال کسانی از پیروان تو که ذکر لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ وَحْدَهُ می‌گویند.

۲.۷ - کفاره گناهان

راوی می‌گوید: از امام صادق علیه‌السلام شنیدم که می‌فرمود: کسی که در روز ده مرتبه قبل از طوع آفتاب و قبل از غروب خورشید «لا إِلهَ إِلَّا اللَّهُ وَحْدَهُ لا شَرِیکَ لَهُ لَهُ الْمُلْکُ وَ لَهُ الْحَمْدُ یُحْیِی وَ یُمِیتُ• وَ یُمِیتُ وَ یُحْیِی وَ هُوَ حَیٌّ لَا یَمُوتُ بِیَدِهِ الْخَیْرُ وَ هُوَ عَلی‌ کُلِّ شَیْ‌ءٍ قَدِیرٌ»، بگوید، کفاره گناهان آن روزش خواهد بود.


۱. فراهیدی، خلیل بن احمد، کتاب العین، ج ‌۳، ص ۳۵۳، قم، هجرت، ۱۴۱۰ق.    
۲. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی‌اکبر، آخوندی، محمد، ج ‌۲، ص ۵۰۶، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.    
۳. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی‌اکبر، آخوندی، محمد، ج ‌۲، ص ۵۱۷، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.    
۴. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی‌اکبر، آخوندی، محمد، ج ‌۲، ص ۵۱۷، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.    
۵. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی‌اکبر، آخوندی، محمد، ج ‌۲، ص ۵۰۶، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.    
۶. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی‌اکبر، آخوندی، محمد، ج ‌۲، ص ۵۱۷، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.    
۷. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی‌اکبر، آخوندی، محمد، ج ‌۲، ص ۵۱۷، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.    
۸. کلینی، محمد بن یعقوب، کافی، محقق، مصحح، غفاری، علی‌اکبر، آخوندی، محمد، ج ‌۲، ص ۵۱۸، تهران، دار الکتب الإسلامیة، چاپ چهارم، ۱۴۰۷ق.    



پایگاه اسلام کوئست.    



جعبه ابزار