تأخیر در اجابت دعا
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: استجابت دعا،
تسلیم، آزمایش،
قضا و رضای الاهی.
پرسش: چرا گاهی دعا آن‌قدر در اجابت به تأخیر می‌افتد که انسان دچار رنج و زحمت می‌شود؟
پاسخ:
همان‌گونه که می‌دانید تمام انسان‌ها همواره از راه‌های گوناگون (مانند
بیماری،
مرگ، مشکلات و گرفتاری و ...) در معرض
آزمایش هستند و این
سنت قطعی خداوند است: «قطعاً همه شما را با چیزی از
ترس،
گرسنگی و کاهش در مال‌ها و جان‌ها و میوه‌ها، آزمایش می‌کنیم و بشارت ده به استقامت‌کنندگان».
اگرچه اجابت دعا از سوی خدای متعال قطعی است، اما اگر قرار بود خداوند به تمام دعاهای یک انسان مطابق با درخواست‌های او پاسخ دهد، تصور کنید آیا خواسته‌های این
انسان حد و اندازه دارد؟! آیا اگر با
دعا بیماری فردی
شفا یافت،
فقر و تنگ‌دستی‌اش برطرف شد، و... به همین مقدار بسنده خواهد کرد؟، آیا از خدا نخواهد خواست که به من
عمر جاودانه ده، آیا در خواست‌های دیگری ندارد؟ آیا با این فرض آزمایش‌های الاهی معنایی خواهد داشت؟!
همان‌گونه که مستحضرید، خداوند وعده داده که مرا بخوانید و من شما را اجابت می‌کنم،
اما این معنایش این نیست که با دعا به تمام خواسته‌های دنیایی خویش خواهید رسید! ممکن است بسیاری از این دعاها پاسخ‌هایش آخرتی و آن دنیایی باشد. اگر این‌گونه بود که طبق وعده الاهی، با دعا تمام بیماری‌ها به بهبودی منجر می‌شد، پس تکلیف
دانش پزشکی و پزشکان چه می‌شد و همین‌طور دیگر اسباب و علل طبیعی.
بنابراین
عالم، عالم
اسباب و مسببات است و هر چیزی مسیر طبیعی خود را طی می‌کند؛ مگر در جاهای خاصی که دعا جلوی آن اثر طبیعی را خواهد گرفت، بنا بر مصالحی. پس اگر دیدی جایی دعا مستجاب نشد، اولاً، باید دید که این دعا شرایط استجابت را داشت؟؛ ثانیاً، بر فرض دارا بودن شرایط،
مصلحت دیگری بود که این دعا به اجابت نرسد و شاید این دعا جلوی مفسده‌ای را گرفته باشد که ما نمی‌دانیم؛ لذا در این‌گونه موارد باید تسلیم قضا و رضای الاهی بود و گفت:
من از درمان و درد و وصل و هجران ••• پسندم آنچه را جانان پسندد
پایگاه اسلام کوئست.
