فرار
ذخیره مقاله با فرمت پی دی اف
کلیدواژه: فرار، خداوند،
رحمت، توبه.
پرسش: معنای فرار از خدا به‌سوی خدا چیست؟
پاسخ:
امام علی ـ علیه‌السلام ـ می‌فرماید: «فَاتَّقُوا اللَّهَ عِبَادَ اللَّهِ وَ فِرُّوا إِلَی اللَّهِ مِنَ اللَّه»؛
پس ای بندگان خدا! از خدا بترسید و از خدا، به‌سوی خدا
فرار کنید.
«فرار از خدا به‌سوی خدا»؛ یعنی این‌که باید از
خشم و
غضب الهی به‌سوی رحمت او فرار کرد. که این کار با فرار کردن از
معصیت و نافرمانی او به سمت
اطاعت و فرمان‌برداری او امکان‌پذیر است. این عبارت، اشاره لطیفی به
توحید افعالی دارد. مشکلاتی که
انسان با آن مواجه می‌شود، آثار اعمال خودش است که خدای متعال این آثار را برای آن
اعمال وضع کرده است و همه آنها از سوی خدا نشأت می‌گیرد. لذا برای حل این مشکلات راهی جز فرار کردن به‌سوی او و استعانت و کمک از او وجود ندارد.
حضرت علی ـ علیه‌السلام ـ این عبارت خود را از
آیه «
ففروا الی الله»
اقتباس کرده است. احتمال دیگری
در معنای این جمله وجود دارد که ایشان می‌خواهد بفرماید که برای به‌دست آوردن امنیت و عافیت
در هر‌یک از مشیت‌ها و خواسته‌های الهی که انسان درباره آن دچار ابهام یا
وحشت است، باید به خدا پناه ببرد.
همچنین می‌توان گفت: این عبارت اشاره به توبه دارد. امام علی ـ علیه‌السلام ـ دستور می‌دهد که مسلمانان با
توبه کردن، از عقاب الهی به‌سوی رحمت او
فرار و شتاب کنند.
پایگاه اسلام کوئست.
